- En nog een kartje kilo krieken aub?
Het meisje voor mij bestelt kersen. De verkoper draait zich om naar de krieken.

- Nee, deze hier.

Hij rolt de ogen.
Ja, in West-Vlaanderen zeggen wij daar ook krieken tegen, probeert ze zich te verontschuldigen.
- Ah, ja, in West-Vlaanderen daar kennen ze het verschil niet tussen kersen en krieken.

Hij kijkt me aan. Ik lach.

- en straks is er zo één uit West-Vlaanderen premier, we gaan wat meemaken. Kijk, dit noemen wij in Gent muilentrekkers, zure krieken, kersen zijn zoet.

Bij ons in West-Vlaanderen zijn muilentrekkers snoepjes en mensen die twee gezichten hebben.