coronadays
Het ene testevent is het andere niet
10:03Bij de KVS besloten ze om de zaal te openen, het had lang genoeg geduurd. Ze zouden Jonathan spelen voor 50 mensen, een paar avonden. Ik had een ticket voor een buitenvoorstelling maar die werd geannuleerd. Jonathan had ik al gezien en ondanks mijn sympathie voor het idee liet ik het wat passeren.
Tot het een testevent werd en ze vrijwilligers zochten. Ze zouden de zaal stelselmatig vullen met 50 extra personen, elke avond kwam er volk bij. De voorstellingen werden gratis en je werd gevraagd om voor de voorstelling een sneltest af te laten nemen en nadien zou je een code via de app krijgen waarmee je een PCR test zou moeten laten afnemen. Ik schreef me in voor begin mei toen de zaal voor 40% gevuld zou zijn. De voorstelling de Bourla kwam er onverwacht tussen en zo was het al niet meer de eerste keer dat ik een sneltest liet afnemen. Het verschil was nu wel dat ik gewoon in Gent de tweede test zou mogen laten afnemen. In de brief die we kregen stonden duidelijke instructies, ook dat we één van de sms'en over quarantaine mochten negeren, omdat het systeem nog niet aangepast was voor testevents en de sneltest dus ook een quarantaine boodschap genereerde. Ik kreeg een plaats op het tweede balkon toegewezen. Ik ben geen fan van het balkon omwille van mijn hoogtevrees en ik zat naar mijn goesting te dicht bij de rand. Maar ik werd zo vriendelijk onthaald en begeleid naar mijn plek dat ik besloot het mij niet te veel aan te trekken. De voorstelling is een dialoog zonder al te veel beweging op het podium, dus ik kon ook wel achteruitgezakt de voorstelling volgen en die balkonrand negeren.
Een tweede verschil is dat de KVS wel zegt dat elke bestelling een bubbel is, maar dat niet wordt gezegd dat het gaat om bubbels van een vastomlijnde grootte. Op de site van het testevent van de Bourla stond duidelijk dat je per bubbel van twee zou zitten. Ik mailde hen achter dat ik mijn ticket al gekocht had, dat ik alleen kwam. Het was geen probleem, maar ik mocht ook iemand mee brengen. In de KVS zag ik bubbels van 1 persoon, van 2 personen en van 3 personen. We werden verspreid over de zaal begeleid naar onze plaats. Ook hier waren de tussenrijen verwijderd en dat zorgt niet alleen voor extra beenruimte maar het lijkt ook minder geforceerd dat we zo ver van elkaar moesten zitten.
Ondanks dat ik de voorstelling al gezien had, heb ik er toch van genoten. Het gaat om een schitterend verhaal over Herman die zijn mama verloren is en Jonathan, de zorgrobot die in de laatste dagen voor hem gezorgd heeft. Ik moest lachen bij de grapjes en ik kreeg weer kippenvel op de momenten dat het stil werd. De zaal roezemoesde zoals een zaal hoort te klinken voor een voorstelling en ze speelden een schitterende dialoog.
0 reacties