Kinderen

Eén van de vervelendste opmerkingen op de nieuwjaarsreceptie ging over kinderen. Iemand vroeg hoe oud mijn kindje, een dochtertje toch, nu i...

Eén van de vervelendste opmerkingen op de nieuwjaarsreceptie ging over kinderen. Iemand vroeg hoe oud mijn kindje, een dochtertje toch, nu is. Ik viel wat uit de lucht, natuurlijk. Ze verontschuldigde zich en maakte dan de opmerking dat dit natuurlijk verklaarde waarom ik op onregelmatige uren werkte. Wel, nee... Het is wat eigen aan mijn job om op onregelmatige uren te moeten werken, ja, ook al ben ik ambtenaar. Ik werk niet van 9 tot 5 en ik moet niet prikken, wel prestaties leveren. Ja, ja, de overheid. Omdat veel ook met actualiteit te maken heeft gebeurt dat al eens na de kantooruren en omdat ik mijn job toch met een zeker engagement doe (los van partijpolitieke) vind ik dat meestal ook niet erg. Het zorgt ervoor dat ik toch eens zonder schuldgevoel na een vergadering een winkel binnenloop als ik iets naar mijn goesting zie blinken in de winkel. Als snelle beslisser verlies ik hoogstens een kwartier en sowieso gebeurt het wel vaker dat ik 's avonds mijn werkmails nog eens check. En het moet gezegd, het jaar is al drukker begonnen dan verwacht, zelfs de eerste avond-nota zit er al op. En nu blijkt dat het allemaal zo dringend niet moest. Alsof ik niks beter te doen heb op een avond in een werkweek. Pfff...

You Might Also Like

0 reacties