Oh those summerdays

Ik keek uit naar de zomer. Het was druk geweest op het werk, met belangrijke projecten en afwezige collega's. Ik voelde dat ik aan mijn ...

Ik keek uit naar de zomer. Het was druk geweest op het werk, met belangrijke projecten en afwezige collega's. Ik voelde dat ik aan mijn grens zat en dat het tricky werd, ik blokte dus wat meer af, stelde dingen uit en zei gewoon heel duidelijk: dit lukt nog, dit is weinig waarschijnlijk dat het nog lukt voor mijn verlof en zelfs ook gewoon, dit zal mijn collega doen als hij/zij terug is uit verlof. Ik kreeg waarschuwingen van de collega's, over stilvallen en de weerbots krijgen. Ik was me er van bewust en ging nog meer opletten. Rust en leuke dingen inplannen, voorzorgen nemen,... 

Het zou goed gelopen zijn als er onverwacht geen andere trigger was geweest. Ik kan er nog niet echt de vinger opleggen, maar er werd op mijn knoppen geduwd. In de verkeerde combinatie. Voor het eerst kwam de angst terug. Het beeld passeerde voor mijn lens. Eerst leek ik het niet op te merken. Een flashback? Of het begin? Ik lette wat beter op en herkende het patroon. Met veel tegenzin. Dus ik riep hulplijnen in en ik zei het ook gewoon duidelijk. 

Nu mijn vakantie er bijna op zit, voel ik me nog niet helemaal zeker. Ik kijk op om terug te moeten gaan werken, daar moet ik de trigger ook weer onder ogen zien en ik voel me daar nog niet sterk genoeg voor. 

You Might Also Like

0 reacties