Masculinities

Ik haalde mijn museumpass boven en trok naar Brussel voor het Mode- en Kantmuseum. Ik volg hen al een tijdje op instagram, maar het was er n...

Ik haalde mijn museumpass boven en trok naar Brussel voor het Mode- en Kantmuseum. Ik volg hen al een tijdje op instagram, maar het was er nog niet van gekomen, zoals dat gaat. Masculinities is de huidige tijdige tentoonstelling en gaat over - rarara - mannenmode. 
Doorheen de tijd zie je de evolutie van het kostuum, inspirerend voor wie al eens achter een naaimachine kruipt, maar zeker ook wel interessant voor mensen met een modegevoel. Ik smulde van de verschillende mannequins. Gelukkig was het er redelijk donker, waardoor mijn kwijl niet zichtbaar was, en ja, ik had een mondmasker aan. 
Ik herkende spontaan een aantal ontwerpers: Martin Margiela, Dries Van Noten, Jean-Paul Gaulthier, Walter Van Beirendonck,... 
Het fijne is dat er ook vragen gesteld worden, waarom krijgt die rok voor mannen zo weinig fans? Ik zou me er niet aan storen, moet ik zeggen. Van heel mannelijk, tot non-binair en non-conformistisch. 
Spelen met onverwachte patronen of technieken, er is duidelijk meer dan de klassieke jeans en t-shirt of hemd. 
En ook ruimte voor Belgische ontwerpers en nieuwe ontwerpers, zoals Stromae, de helft van het duo die heel expliciet voor een unisex collectie kiezen. Soms moest ik om adem happen, zo mooi! zo slim! soms deed het me weinig. Masculinities is verspreid over de drie verdiepingen, het is een relatief kleine tentoonstelling, maar de poppen staan best dicht bij elkaar dus je neemt er best je tijd voor. 

Het was soms wat te donker naar mijn goesting, bv om de tekst van het uitgebreide boekje te lezen. En soms wou ik ook graag de achterkant zien van de mannequin, zo eens rond de pop kunnen lopen. Maar ik ben wel enthousiast over het museum, dat eigenlijk vlak bij de Grote Markt gelegen is en ik weet nu al dat ik nog eens terug ga. 
Het is natuurlijk ook het museum van kant en toen ik de vaste collectie ging zien, moet ik toegeven dat mijn aandacht al gevuld was. Ik zat vol prikkels en wou er in vliegen, geef me stof en een naaimachine! De vaste collectie was één redelijk kleine ruimte met een aantal silhouetten en uitleg over de verschillende types kant, waarbij je in verschillende schuifjes de verschillende kant kan bewonderen. In de fashion room op de eerste verdieping is dan weer ruimte voor jonge ontwerpers en een confrontatie met collectiestukken. 
Ik liep een dik uur rond in het redelijk kleine museum en ik denk dat dit een blijvertje wordt op mijn lijstje van musea. Ik werd er ook heel vriendelijk verwelkomd en dat vond ik zelf wel een grote plus. 

You Might Also Like

0 reacties