Sneeuw

Zondag werd sneeuw aangekondigd. Ik keek met een beetje verbazing naar de voorspellingen en haalde mijn schouders op, zo erg zou het toch ni...

Zondag werd sneeuw aangekondigd. Ik keek met een beetje verbazing naar de voorspellingen en haalde mijn schouders op, zo erg zou het toch niet worden. Als een kind was ik blij toen ik zaterdagavond effectief de eerste vlokken zag vallen. 
Het werden niet de verwachte centimeters, maar het was mooi. Ik haalde ook opgelucht adem dat ik niet naar Brussel zou moeten sporen, geen gedoe met openbaar vervoer,... 
Ik koos voor een wandeling in de late ochtend in Overmeers, een klein natuurgebiedje in mijn buurt. Citadelpark leek me te druk. De heuvels zijn geweldig om af te glijden, merk ik aan het enthousiasme van de kinderen, maar ik wou vooral rust. 
Overmeers is redelijk klein, je kan er een paar lussen doen en ik merkte dat ik een paar keer dezelfde mensen tegen kwam. 
De sneeuw zorgde voor een extra dimensie, de koude stoort me meestal niet, maar ik hou niet van de smurrie en de nattigheid. Ik had al een tijdje terug bottines gekocht maar de eerste keer dat ik ze droeg leverde meteen een blaar op. Mijn winter all stars bleken niet langer waterdicht. Ik besloot het er maar op te wagen met die bottines. 

Natuurlijk is het winterweer een goed excuus om dikke wollen kledij te dragen. 


Een witte laag met een mooie vijver, meer hoefde dat niet te zijn, voor ik me opwarmde bij verse soep en me achter mijn naaimachine installeerde. 


 

You Might Also Like

0 reacties