Ik was benieuwd naar de tentoonstelling van Anton Corbijn in het Cultureel Centrum. Ik wist dat er vlakbij ook een meer was en zocht of er nog opties waren om te wandelen in de buurt, los van de zee natuurlijk. 
Ik was redelijk onder de indruk van de tentoonstelling van Anton Corbijn. Ik liep er ongeveer een uurtje rond en had ruimschoots de tijd om alles rustig te bekijken. Het is een selectie van foto's die Corbijn maakte voor modemerken, maar ook een uitgebreide selectie van portretten van artiesten. 
Sommige van de foto's gaven me zin om aan de slag te gaan, misschien ook eens zo'n jumpsuit proberen, of zo'n mooie sjaal. Andere foto's waren bijna een reis in mijn muzieksmaak. Ik hoorde een vader aan zijn tiener uitleggen wie wie is en soms als eens een liedje neuriën. 
Ik was niet goed voorbereid vertrokken en had enkel water bij. Ik was al eerder in Knokke en had moeten weten dat het maar een klein station is. Ik besloot langs de dijk mijn geluk te proberen om iets te eten te vinden, nadat ik het Zegemeer rond wandelde. Je kan het bijna niet ontwijken als je het cultureel centrum uit komt. Op het strand was het niet zo druk, het was ook niet zo warm en nog wat bewolkt. Uiteindelijk vond ik een taverne waar je takeaway kon doen. Fish & Chips met mijn voeten in het zand. Ik vond het geweldig, ook al zal het er misschien vreemd hebben uitgezien. 
Nadien ging ik nog wandelen in Park 58. Het is een park aangelegd voor de wereldtentoonstelling in 1958 en wordt door Natuurpunt beheerd. Het is met 10 ha niet zo groot en wordt volledig omgeven door villa's en vakantiehuizen, maar het was er fijn wandelen. Wat wilde begroeiing, maar de bankjes waren best populair. Ik liep het park door en nam de trein in Duinbergen terug naar Gent, voor de uittocht naar het binnenland. Ik zat bijna alleen in die wagon.