Museumpass: Danser brut

Momenteel loopt Danser brut, een dubbeltentoonstelling in twee musea. Het programma met de dansvoorstellingen werd geannuleerd, ik heb een w...

Momenteel loopt Danser brut, een dubbeltentoonstelling in twee musea. Het programma met de dansvoorstellingen werd geannuleerd, ik heb een waardebon gekregen en ik voel nu al dat ik er wel ergens één ga vergeten. 

Voor de musea weer sloten ging ik naar het Guislainmuseum. Ik wandelde langs het water en ik blijf dit een leuke manier vinden. Ik skipte het vaste gedeelte en ging meteen naar Danser Brut. De tentoonstelling focust op psychiatrie en beweging. Er zijn heel veel filmpjes, gaande van spastische bewegingen bij allerlei aanvallen tot trancedansen en choreografieën. 
Het is niet altijd evident om veel van de filmpjes te zien als je afstand wil bewaren en ik vond dat niet meteen jammer. Ik zag wel leuke dingen, maar soms heb ik ook voldoende aan een paar filmpjes. 
Ik genoot vooral van de beeldende kunst: de schilderijen van Tuymans of deze Ze-re-mo-nie van Goran Djurovic waar ik wel naar kon blijven kijken. De foto doet de kleuren oneer. 
Maar ook de foto's vond ik intrigerend, zeker als je las dat er zo ook diagnoses werden vastgesteld of ze gebruikt werden als studiemateriaal. 
Aan de overkant kan je naar een tentoonstelling van Lieve Blancquaert. Tussen ons is een video die verschillende duo's portretteert, een ouder en een kind van verschillende leeftijden. Eén van beide vecht tegen een verslaving, soms met succes, soms met minder. Ze vertellen hoe ze dit ervaren en hoe ze hun relatie zien verder evolueren. De video is best lang maar echt wel essentieel om de foto's te kunnen appreciëren. 
Toen de musea terug open mochten was mijn eerste reactie: nu kan ik naar de Bozar, het andere gedeelte zien. Met je museumpass mag je één tentoonstelling per dag zien in Bozar, mijn keuze was snel gemaakt natuurlijk. 
De tentoonstelling is redelijk klein, ik was er op drie kwartier door en als ik het vergeleek met andere bezoekers leek ik wel het gewone tempo te volgen. Ook hier zijn redelijk wat filmpjes te zien, maar het is makkelijker om deze te zien met respect voor de afstand. Ze worden op grote doeken geprojecteerd en je kan die van beide kanten zien. 
Ook hier ontdekte ik fijne tekeningen en foto's. Zoals dit portret van Arnulf Rainer dat mijn aandacht trok, meteen toen ik de zaal in ging. 
Ook de bijna dwangmatige tekeningen van Louise Tournay konden me bekoren. Beide tentoonstellingen zijn een combinatie van outsider art en non outsider art. Outsider art of ook wel art brut is kunst gemaakt door personen met psychiatrische problemen of ziektes, soms als een vorm van therapie. Vaak hebben ze geen kunstopleiding genoten en staan ze dus wat buiten het circuit. 

 Beide tentoonstellingen lopen nog tot 10 januari 2021, zoals steeds moet je reserveren. Ik heb een voorkeur voor de tentoonstelling in het Guislainmuseum en niet enkel omdat dit misschien wel mijn favoriete museum is. Het had van mij wat meer mogen zijn, ook al waren er heel mooie dingen te zien. 

You Might Also Like

1 reacties