Fibre Mood Link party - Abby

Vandaag komt de elfde editie van Fibre Mood in de winkels. Abonnees kregen het al vroeger in de bus, maar met een week vol nazomers weer zij...

Vandaag komt de elfde editie van Fibre Mood in de winkels. Abonnees kregen het al vroeger in de bus, maar met een week vol nazomers weer zijn die patronen voor de herfst misschien niet echt een goed plan om je naar je naaimachine te lokken. 

Ik kreeg de kans om op voorhand een patroon te kiezen en te maken voor de lancering. Het is niet de eerste keer dat ik mag mee doen en ik vind het een geweldige manier om zeker iets te maken uit het boekje. Ik hou ook van de vele versies van patronen die uit zo'n linkparty komen. Soms valt een patroon plots wel op, terwijl ik bij het kiezen geen twee keer er over nadacht. 



Ik koos voor Abby, een regenjas. Ik had al gemerkt dat mijn jas voor het tussenseizoen een gaatje in de mouw heeft en ik ben er ook wat op uitgezien. Bovendien is de jas niet echt een bescherming tegen de regen. Ik koos voor een versie in dry oilskin, van Merchant&Mills gekocht bij De Stoffenkamer. Ik twijfelde lang in de winkel tussen de kleuren. Ik heb er nog liggen voor een workshop voor een anorak, die uitgesteld werd en waarvan ik hoop binnenkort toch te kunnen deelnemen, en wou dus niet in dezelfde kleuren verzeilen. Ik ging voor mijn eerste keuze, maar het had wat voeten in de aarde. Zo'n jas vraagt veel stof en komt dus niet goedkoop. Het was ook de eerste keer dat ik met oilskin werkte, het is een gewaxte katoenen stof, beschermd tegen water dus. Maar je kan niet met speldjes werken, gelukkig lagen hier ook wonderclips.


Ik keek naar de matentabel en besloot twee maten te combineren, een 46 in de schouders en een 48 aan de heupen. Met de afgewerkte maten zou ik ook wel in die 46 passen aan mijn heupen, maar ik wil ook een dikkere trui onder mijn jas aan. Dus besloot ik toch maar te combineren. 

Het eerste wat ik uit probeerde was de kap. Het deed goesting om verder te doen, maar ik had nog andere plannen en zoals het dan al eens durft gebeuren moest ik het laatste weekend nog van alles doen. De eerste stap in de instructies zijn niet de kap, maar wel de zakken. Het vraagt wat geduld en nauwkeurigheid. Ik moest hier en daar wat lostornen, een ramp bij oilskin, maar het viel niet op zichtbare plaatsen. De strook rond de zak was te kort voor mij en ik besloot de zak wat te verkleinen. Ik vermoed dat ik ook bij de bovenkant niet helemaal de instructie heb gevolgd, maar er komt ook een klep bij en zo leek het mij logisch. 


Het stikken van de zakken op het voorpand vraagt wat geduld. De stof is stug en zo'n voorpand is best groot, zeker in mijn maat. Ik had ervoor gekozen om de zakken niet door te stikken omdat dit te zwaar uitviel en ik mijn machine duidelijk al wel aan het zwoegen zette met de vele lagen stof. Het lukte zeker niet overal om even recht te stikken, maar lostornen om die reden dreigt het ook erger te maken. 


Ik was blij als een klein kind met elke stap en nam dus een hoop foto's wat ook weer voor vertraging zorgde. Maar Abby is geen project om snel-snel te stikken. Ik voelde ook dat het lastiger werd om nauwkeurig te blijven werken. Ook kreeg ik meer ideeën waar ik eens over moest nadenken. 


De mouwen lagen ook al klaar op mijn keukentafel, maar ik besloot het voor bekeken te houden bij het stikken van de kap aan de jas. Ook hier had ik nog wat vraagtekens bij de instructies met het beleg, waar ik efkes over moest nadenken. De jas lijkt ruim te zitten en ik was zelfs ook al aan het denken welke schoenen daar bij zouden passen. 



In mijn voorraad vond ik biais voor de afwerking van de rand van de kap aan de jas die perfect paste bij de kleur van de oilskin. Het bracht me op het idee om meer biais te gaan gebruiken, zeker al aan de knoopspaden. In de instructies vouw je de naadwaarde om, maar daarvoor voelde mijn stof te stug of had ik medelijden met mijn machine of mezelf. Het leek alvast een fijn accentje ook al zit het aan de binnenkant. 


Ik heb de mouwen verlengd omdat deze me nipt op foto leken en omdat ik graag lange mouwen heb, zeker voor een regenjas. Het was een beetje een gok, eentje met een lintmeter, maar toch, aangezien er ook een flapje voor een knoop in de mouwen zit en ik daar ook rekening mee moest houden bij het verlengen. Bij het stikken van de mouw in de jas, probeerde ik plooitjes te vermijden, maar een oilskin geeft minder mee, dus het is niet overal gelukt. Bij het passen besloot ik een ruime zoom te voorzien maar bedacht ik me ook dat ik misschien de mouw wel eens zou willen omplooien, als het niet regent ofzo. Ik stikte dus ook 30 cm biais aan de binnenkant om bij het omplooien alvast een effect te hebben. Ik koos er niet voor om het over heel de mouw te doen omdat de rand voldoende stevig is. 


Ik heb de neiging om te kiezen voor projecten snel af te werken en daar wat nonchalant mee te durven omspringen, zeker als er een deadline komt piepen, maar in dit geval ging ik dus voor meer aandacht voor de afwerking. Goed wetende dat dit zou betekenen dat ik de deadline van de linkparty niet zou halen. Ik overweeg om ook het beleg van de kap met biais af te werken, zou dat vreemd zijn? 


Ik twijfel nog steeds over de knopen. Het patroon gaat voor drukknopen en ik heb daar schrik van, nog altijd. Dus ging ik googlen of je op oilskin knoopsgaten kunt maken, maar toen bedacht ik dat ik het ook gewoon kon testen, vandaar de eerste foto. Ik overlegde met mijn kritische fan of het kon en zij zag geen probleem. 



Alleen heb ik nog geen geschikte knopen in huis. Met het passen twijfel ik ook over verborgen knopen. Ik plan een bezoekje aan de stoffenwinkel om eens te overleggen en in afwachting denk ik dat wonderclips het accessoire voor dit seizoen zijn. 


Er moet nog één mouw afgewerkt worden. Mijn werkdag duurde langer dan gepland en met de extra afwerking wil ik ook mijn tijd nemen. Ook moet ik de zoom nog afwerken, maar daar zitten die knoopspaden natuurlijk ook voor iets tussen. 


Op de rug valt het redelijk wijd open. De stof valt bijlange niet zo soepel door als op de foto's in het tijdschrift. Maar het voelt wel als een echte regenjas. Ik zou een riem kunnen overwegen, als ik extra stof koop, maar de zakken zitten te hoog in mijn versie, dus ga ik het gewoon op wijd houden. Ik heb zin om het af te werken maar wil het nu ook niet overhaasten. Er zitten zeker nog wat schoonheidsfoutjes in, maar ik ben er nu alvast heel blij mee. 



You Might Also Like

1 reacties

  1. Amai, wat een ambitieus naaiproject! Ziet er erg goed uit!!

    BeantwoordenVerwijderen