Ik luisterde naar de love to sew podcast en had redelijk wat afleveringen in te halen. Eén van de afleveringen ging over linnen, zonder twijfel mijn favoriete stof, zeker in de zomer. Ik bleef wat op mijn honger zitten over de geschiedenis enzo. Kan ook moeilijk anders met een museum als Texture in de buurt, maar het deed me wel zin krijgen om te knippen in die mooie grijsblauwe stof die op de keukentafel lag. Ik denk dat ik dit linnen vorig jaar bij De Stoffenkamer kocht.

Ik koos voor een patroon dat ik eerder maakte: de solina jumpsuit uit Breaking the pattern van Named, maar met de saraste top als lijfje. Ik herinnerde me dat ik bij vorige keren te veel stof op de heupen had en knipte nu alvast preventief wat weg. Op zicht ja. Het zorgde voor een paniekje maar gelukkig lukte het om de nepen op de rug wat kleiner te stikken en de broek zo toch over mijn heupen te krijgen. De aflevering over bias tape zorgde ervoor dat ik de armsgaten mooi afwerkte met een strook stof, volledig geknipt zoals het hoort. 
Uit de restjes haalde ik nog een mondmasker of twee en zo had ik meteen mijn outfit voor later die week. Ik hield wel van de manier waarop het linnen valt en had geen zin om hier knopen over te zetten.