Kantjes

Ik heb een zwak voor kant, of het nu gebreid of geklost is, ik hou van de elegantie van die fijne steken. Al moet ik ook toegeven dat je da...

Ik heb een zwak voor kant, of het nu gebreid of geklost is, ik hou van de elegantie van die fijne steken. Al moet ik ook toegeven dat je dat vaak niet ziet in mijn lingerie. Enfin, het komt in periodes maar comfort is altijd wel de doorslaggevende factor. 
Ik kocht deze zomer hier en daar wat kantjes met de bedoeling om er lingerie mee te maken, maar ik vind het ook wel intimiderend. Hoeveel heb ik er nodig? Welke soort? Waar moet ik op letten? Hoe knip je dat dan om in je patroon te passen? Uit een grotere lap experimenteerde ik al met het geminus patroon omdat je daar met twee laagjes werkt en je daar wel een doorzichtige stof bij gebruikt.

Ik profiteerde van de workshop bij Liesje van Hari Ito om het te vragen. Ik had een paar lapjes mee genomen en zo werd het meteen heel concreet. Ik weet dat je dat ook in youtube filmpjes kan zien en via instagram zie ik soms ook wel hoe mensen het aanpakken, maar ik heb ook gemerkt dat het bij mij het beste werkt als iemand me de uitleg doet en ik vragen kan stellen. Als je mij had laten doen was ik bij thuiskomst meteen beginnen knippen, maar ik moest ook naar toneel en iets eten en zo van die dingen. Dus moest het wachten, maar niet voor ik toch een ander lapje had bovengehaald en mijn patroon er op had gelegd. 

Het is een zwarte kant met stretch die ik kocht bij Small Bobbins, één van de webshops die ik via braugust op Instagram leerde kennen. En toevallig ook een Gentse webshop. Het is een kantje met stretch en zo kan ik me meteen goed laten gaan met de volledige breedte.

Ik combineerde het met zwarte tricot met een gelijkaardig stretch percentage. Ik besloot te gaan voor de kant op de voorkant en aangezien ik er genoeg had ook voor één met de kant op de achterkant. Meteen een goede test.



Met de restjes van de beenuitsnijding kon ik puzzelen en kreeg ik een idee voor een klein detail. Het werd meteen heel duidelijk wat Liesje had bedoeld met "je maakt nooit één slipje". Want voor ik het wist had ik drie ideeën voor slipjes, met hetzelfde patroon maar telkens een beetje anders.


Ik gebruikte het maxibroekje van het geminuspatroon en gebruikte de technieken die ik in de workshop had opgestoken. De biais kwam ook van bij Small bobbins en van bij Suco by Susana, die een uitverkoop heeft op de benodigdheden omdat ze zich op patronen wil toeleggen. Ik merkte dat het nogal verslavend is, maar ook lastig voor een twijfelaar die niet graag haar schaar ergens in zet omdat het anders misschien beter zou kunnen zijn. En het blijft ook altijd efkes twijfelen of ik nu echt zo een dik gat heb, maar ze zitten geweldig, dus ja, blijkbaar wel. 

Met twee keer de breedte maakte ik drie versies, ze zien er allemaal iets anders uit, maar passen ook wel samen. Een dunnere elastiek is mooier maar vraagt toch nog wat meer handigheid en misschien doe ik dat toch wel beter in de vroege namiddag als het licht toch nog beter is. En soms smelt dat ook elastiek als je je strijkijzer er op zet.

Toen Liesje begon te vertellen, werd ook al snel duidelijk dat hier veel over te vertellen valt en ik hoop dat ze er ook eens een workshop hier aan wijdt. Slipjes voor gevorderden ofzo, voor mensen die naast de katoentjes ook een kantje willen. Op die ene dag hebben we veel bijgeleerd en het was niet evident om er nog extra informatie in kwijt te raken, zelfs als je voldoende had geslapen.



You Might Also Like

0 reacties