Het thema van de sokkenclub van The Knitting Goddess en Clare Devine dit jaar zijn ijsjes. Ik koos opnieuw voor nylonvrije wol want ik hou wel van de britsock-versie van The Knitting Goddess. En ik koos voor "loud colours", dat was even wennen, maar ondertussen kreeg ik al een aantal pakjes en patronen en was het meer dan tijd om ook te beginnen breien. Er zijn al vier van de zes patronen beschikbaar.

Ik begon met de Lavender rose ice cream, omdat ik zin had in sokken met ribbels. Geen ingewikkelde patronen, maar gewoon af en toe wat combinaties van averechts en rechts. Het patroon is ondertussen ook apart beschikbaar.

De eerste sok ging vlotjes, de kleuren zijn best fel naar mijn goesting, maar beter dan pastel denk ik dan. Het voelen als echt warme sokken en daar ben ik alvast blij mee.
 Met de tweede sok liep iets verkeerd. Het begon al bij de opzet. Ik dacht het eens snel te doen onderweg naar Technoon, maar het randje dat aan de buitenkant zit, had aan de binnenkant moeten zitten.

Ik breide echter verder en nam de kousen ook mee naar Gent Jazz, zo wat ribbeltjes dat zou wel lukken. Ik had mooi geteld hoeveel rijen ik nodig had voor de meerderingen voor de hiel beginnen en gisteren kon ik beginnen meerderen en meteen dacht ik dat het toch raar was dat er ribbels op de zool zouden zitten. Tja, bij het beter lezen van de instructies bleek dat niet het geval te zijn, maar was ik iets te ijverig geweest. Ik kon ze ter plekke niet meteen passen, maar vanochtend deed ik dat dan toch maar gauw eens en ik denk dat mijn tenen geen last zullen hebben van die ribbels op de zool en de rest doe ik dan wel zoals het hoort, of toch proberen... Het wordt in elk geval een uniek paar van een lui wijf dat maar blijft verder breien...