Intimate Audrey

Ik ben dan wel in verlof maar ik trok toch naar Brussel. Een aantal collega's wilden Intimate Audrey zien in de Vanderborght Space en ik...

Ik ben dan wel in verlof maar ik trok toch naar Brussel. Een aantal collega's wilden Intimate Audrey zien in de Vanderborght Space en ik wou die eigenlijk ook wel zien. De doodle landde in mijn verlof, maar ik vond dat geen reden om niet mee te gaan.

In de tentoonstelling mag je geen foto's maken, tenzij op twee plaatsen, en ik heb me daar aan gehouden. Het werd meer dan één keer herhaald en ik kan het wel begrijpen. De tentoonstelling is opgebouwd alsof je haar huis binnen loopt en de foto's aan de muur ziet, zoals zij ze zou hebben opgehangen. Het is meteen de reden waarom er zo weinig tekst is. Je krijgt wat grove aanduidingen, zoals "mijn ouders" of waar ze woonden, maar dat is het dan ook. Dus soms is het echt raden wat je op de foto's ziet. Er zijn ook heel wat filmfragmenten en documentaires te zien. Eén van die documentaires komt van de Nederlandse tv en hoewel het een drietalige expo is, werd er geen moeite gedaan om te vertalen naar het Frans. De gesprekken zijn in het Engels en Nederlands ondertiteld, de voiceover is Nederlands. Dus is het dan wel grappig om plots "Alain Delon" te horen fluisteren door twee Franstalige vrouwen.

Audrey Hepburn werd 90 jaar geleden geboren in België. Op jonge leeftijd trok haar familie naar Nederland, de oorlog liet een grote indruk op haar na. In de documentaire gebruikte ze voor bepaalde zaken Nederlandse woorden, die heel verstaanbaar klonken en een vreemde indruk achterlieten. Ze wilde eigenlijk danseres worden, maar werd dan tegen alle verwachtingen in een actrice. Op zich heeft ze relatief weinig films gemaakt, een 25-tal, maar haar stijl spreekt nu ook nog mensen aan. Ze koos voor haar gezin en kinderen waren ook de reden dat ze Unicef ambassadeur werd.

Het was best een mooie tentoonstelling, maar ik blijf toch met het gevoel zitten dat er meer mogelijk was. Er is bijvoorbeeld ook geen boek van de tentoonstelling, maar wel een getekend verhaal met haar leven op heel grote lijnen. Er wordt je aangeraden om de tickets op voorhand online te kopen, maar aan de ticketbalie verzekerden ze dat je gerust ter plekke een ticket kan kopen. Het was niet druk. Bovendien is de ruimte heel groot waardoor je ook wel eens langs een groepje kan gaan dat zich verzamelt rond een tafel om nadien terug te keren.

You Might Also Like

0 reacties