Het verdriet van Vlaanderen

Toen de documentaire reeks Kinderen van de collaboratie liep op Canvas (wordt momenteel heruitgezonden en via VRT.nu beschikbaar tot 7/7/20...

Toen de documentaire reeks Kinderen van de collaboratie liep op Canvas (wordt momenteel heruitgezonden en via VRT.nu beschikbaar tot 7/7/20) was het schrikken. Ik herkende mijn oud-collega Toon en zijn broer Hein. Toon is al een tijdje op pensioen en we zijn facebook vrienden gebleven. Af en toe kom ik hem ook wel eens tegen of delen we iets over cultuur. Zijn broer ontmoette ik via een project dat we met de collega's gingen doen om kinderen uit de buurt te begeleiden bij hun huiswerk. Ik ken Toon als een geëngageerde man die zich inzet voor diversiteit, het hart op de juiste plaats heeft en zijn mond open doet als hij vindt dat iets onrechtvaardig is.

Doorheen de afleveringen kregen we een beeld te zien van hoe het was als kinderen van collaborateurs. In Het Verdriet van Vlaanderen gaan ze verder op zoek samen met Kristien Hemmerechts. Het is een moedige zoektocht doorheen archieven en speuren naar nog levende personen. Er zijn de verhalen uit hun jeugd, de herinneringen die ze hebben of eerder herinneringen aan verhalen en als je alles op een rijtje zet, blijkt er wel eens iets niet te kloppen.

Ik had het moeilijk met het lezen van het boek omdat Hemmerechts naar mijn goesting te vaak aan het woord is of te gemakkelijk is met commentaar geven. Tegelijkertijd lees je in haar woorden ook de twijfel en wordt duidelijk dat het niet zo zwart - wit is. Het was een moedige zoektocht van beide broers, zeker om deze te laten documenteren en te delen met het grote publiek. Ik snap ook waarom ze vonden dat ze het moesten doen, maar dat maakt het er niet minder makkelijk door. Zelfs al sta je niet achter de ideeën van je ouders en grootouders.
Niet evident naar hun familie, maar ook niet evident voor zichzelf denk ik omdat je al gauw op je eigen principes en ideeën stuikt. Ik ben blijven lezen omdat ik Toon ken, ik weet niet of ik het gedaan had als er die connectie niet was, maar wat ik wel weet is dat ik na het lezen van het boek de serie eens ga herbekijken. Misschien met iets andere ogen. Ik weet het niet. Maar het is een periode uit onze geschiedenis die we niet kunnen blijven negeren of onder de mat schuiven.

You Might Also Like

0 reacties