Gisteren zakte ik af naar NTGent Minnemeers voor Hate Radio, een voorstelling van Milo Rau die hernomen wordt in kader van het Same Same but different festival. De voorstelling draait rond RTLM, de radio die tijdens de genocide opriep tot geweld.

Ik zag eerder al werk van Milo Rau en ik ben een fan. Ik heb de indruk dat er twee kampen zijn als ik de recensies zo lees: de fans en de haters. Hij kan hard uit de hoek komen, dat zag ik al eerder in andere voorstellingen. Ik kan tegen een stootje maar deze keer was ik een hoopje ellende na de voorstelling. Ik was fysiek zowaar ongemakkelijk, wat een prestatie van die acteurs.

Zoals steeds had ik niks meer gelezen voor de voorstelling, dus ik wist niet goed wat te verwachten. Behalve dan wat ik gelezen had toen ik tickets bestelde. Dat het geen prettige voorstelling zou worden, was al duidelijk aan het thema. Rau kiest voor confrontatie. Met een koptelefoon op word je afgesloten van de zaal en mee gezogen in het verhaal.