Gisteravond kwam Abattoir fermé de laatste voorstelling van Medusa spelen in Campo. Ik kan maar beter meteen toegeven dat ik weinig meer nodig had dan de naam van het gezelschap om een kaartje te bestellen. Dus ja, dat betekende ook dat ik alle leuke activiteiten van museumnacht moest afwimpelen. Zo naar het einde van de werkweek schreeuwt mijn lijf wel eens om gas terug te nemen, de donkere dagen doen er ook geen goed aan. Maar ik had er gisteren allerminst last van, want ik keek echt uit naar de voorstelling.

Medusa is een monsterlijke figuur uit de Griekse mythologie. Ze woont in een land waar de zon nooit schijnt en haar haar zijn slangen. Ze is vooral bekend dankzij de mythe van de held Perseus. In eerste instantie lijkt Medusa van Abattoir fermé weinig te maken hebben met deze mythische figuur. We ontmoeten vier vreemden die in een verlaten café elkaar ontmoeten. Ze drinken een vreemd goedje. En nog iets. Ondertussen leren ze elkaar beter kennen. En drinken ze nog iets.

Er is weinig meer nodig om er een absurde avond van te maken. Abattoir fermé zijn deze keer vier afgestudeerde RITCS studenten. En ze speelden de pannen van het dak. De wisselwerking tussen de verschillende personages werkte. Het was een plezier om naar te kijken en heel moeilijk om niet te zitten grijnzen bij hun versie van Kate Bush of Chris Rea. De tekst zat geweldig goed ineen, het was soms echt pingpongen.

En die Medusa uit de Griekse mythologie? Die kwam ook nog voor in de voorstelling. Ik heb er keihard van genoten en hoop dat u de voorstelling ook al ergens zag.

Medusa, van Abattoir Fermé, gezien op 6 december in Campo.