Als ik naar de boeken zelf kijk, dan is er de verrassing dat ik Noord maar dit jaar las. Dit jaar zijn er opnieuw veel boeken in het Nederlands, het Engels lijkt me nog steeds minder af te gaan. Er zaten ook een aantal mindere boeken in: Tot as van Lisa Bjurwald, Harnas van Hansaplast van Charlotte Mutsaers. Boeken die ik niet meteen zou aanraden.
 Maar bij de aanraders: Voor het vergeten van Peter Verhelst, Buzz Aldrin, waar ben je gebleven van Johan Harstad en Noord van Sien Volders. In willekeurige volgorde.

Ik heb dit jaar minder gepost over de boeken die ik las, maar laat ik er drie uitlichten.

Lanark was een specialleke, één van mijn favoriete boekhandels raadde deze vorig jaar aan tijdens de feestdagen, als een Schots meesterwerk, eindelijk vertaald. En hoewel ik dan normaal naar het Engels zou teruggrijpen deed ik het deze keer niet. De meningen op Goodreads zijn verdeeld, ik vond het vaak geweldig plezant om te lezen, al kon ik soms ook niet goed volgen. Lanark zijn namelijk vier boeken en die staan niet in chronologische volgorde.

Laat het stil zijn, is het debuut van Femke Brockhus en is een bijzonder boek, eentje om te koesteren, met rake zinnen en verwondering.

Indian summer van Jens Christian Grondahl kocht ik bij mijn andere favoriete boekenwinkel in Gent. Ik nam het boek mee omwille van de kaft en na het lezen, keerde ik terug om een ander boek van de schrijver te kopen. Het is een relatief dun boek, maar het slaagde er in om me volledig mee te nemen in het verhaal van liefde en verdriet tussen twee mensen.