Het was gisteren een mooie dag en hoewel ik wist dat ik naar buiten wilde, wist ik niet meteen waar naartoe. Wel een aantal opties, maar ik kon maar niet beslissen. Toen ik vroeger wakker was dan gepland, besloot ik maar naar Brugge te trekken voor de triënnale. Ik had hier en daar al foto's gezien en dankzij de blogpost van MamaMaya wist ik dat mijn vertrekpunt 't Zand was waar ik een plannetje kon ophalen.

Op zaterdag is er markt in Brugge, op 't Zand en ook in de winkelstraten was het gigantisch druk. Ik was duidelijk niet de enige met dit idee en ik was dan ook gigantisch aan het vloeken toen ik naar de Burg stapte. Ik kan er ook nog steeds niet bij waarom daar auto's rijden of die kleinere busjes van De Lijn. Maar goed, ik zocht en vond de eerste locatie, een houten constructie waarin je kan stappen en ontdekken wat mensen belangrijk vinden om nieuwkomers te verwelkomen.

Het thema van de triënnale is liquid city ofte vloeibare stad. Het verwijst uiteraard naar het water, dat vroeger de rijkdom van Brugge betekende maar in de toekomst ook wel de bedreiging. Verder verwijst het ook naar een term van de socioloog Zygmunt Bauman waarmee hij bedoelde dat de dynamiek van onze maatschappij minder vast is dan vroeger. Vooral het eerste idee van vloeibaar vind je terug, zelfs letterlijk aangezien veel werken zich op het water bevinden.

Het is een stevige wandeling. Ik had 20.000 stappen en ben zelfs niet echt verkeerd of omgelopen. Wat me wat stoorde is dat het niet echt een parcours is, je doorkruist eerder Brugge, dus twijfelde ik om tot de verste plaats te stappen aangezien ik dan toch rechtsomkeer zou moeten maken.

 De walvis is de grootste publiekstrekker als je de beelden op de hashtag op instagram wat volgt en het is zeker het meest dankbare kunstwerk om te fotograferen. De installatie klaagt uiteraard de vervuiling van de zeeën aan. Het was ook de reden voor mij om naar Brugge te gaan, ik wou die graag in het echt zien.
 Ook deze installatie vond ik leuk, een houten platform met touwen waar je door kon lopen. Ik moet toegeven dat niet alle installaties even vriendelijk waren voor mijn hoogtevrees. Het brugje naar het standbeeld van Permeke heb ik bijvoorbeeld niet gedaan omdat de bootjes voor te veel deining zorgden op het water en ik denk dat de mensen maar wat raar keken hoe ik de hoogste trap naar beneden kwam in het houten huis in het Minnewaterpark. Wonen op het water is misschien niet aan mij besteed.
Twee van mijn favoriete installaties bevinden zich in het Groot Seminarie, een gebouw waar ik nog nooit ben binnengeweest. En ik denk dat ik dat wel een plus vond van het parcours, eens ik voorbij de Burg was, viel de drukte goed mee en het lopen langs het water bracht me naar plaatsen waar ik minder kom of zelfs nog niet ben geweest. Dus in die zin is het zeker goed te doen, ook op een marktdag. De triënnale loopt tot 16/9 en je kan van 12 tot 18u op de verschillende locaties.

Ik heb een fijne dag gehad maar bleef ook wat op mijn honger zitten. Het is een behoorlijke wandeling en ik vond het spijtig dat je geen lus kan maken. Met kinderen lijkt het me minder haalbaar, bij bepaalde kunstwerken was ik ook aan het fronsen. Er werden veel ideeën aangeraakt maar het bleef voor mij soms wat te serieus of te abstract. In zeker zin vind ik het wel heel complementair aan Play in Kortrijk, waar ik met een vriendin naar toe ging en echt wel een aanrader is om met kinderen te doen, omdat de stad daar echt als een speeltuin voor kinderen en volwassenen wordt voorgesteld. Play is ook gratis en kan je nog tot 11/11 doen.