Ik mag opnieuw een patroon testen voor Hanna Lisa Haferkamp, memory lane socks. Ik koos voor een wol van Blacker yarns omdat ze een wol zonder nylon vroeg en mijn bezorgdheid om kilometers protesteerde bij Amerikaanse wol.

Ik heb serieus zitten zweten op het motiefje, althans de eerste keer. Het is een combinatie van kabels en "twisted stitches". Op zich niet zo moeilijk, maar ik zag het die eerste keer niet. Het was pas bij de tweede herhaling dat alles op zijn plaats viel. Ik moet ook wel zeggen dat de wol enorm lastig is met de warme temperaturen die we gehad hebben. Bij het twisten moet ik nogal wat druk op mijn handen zetten en met zweterige pollekes lukt dat minder goed.

De kous leek nogal breed uit te vallen in vergelijking met een andere kous die hier ligt, maar ik besloot verder te breien. Nu ik de hiel heb gebreid valt het beter mee dan gevreesd. De kous zit net iets ruimer maar het is niet dat ze gaat slobberen. Dus ik kan rustig verder breien.


Ik vind het een leuk motiefje, al heb ik ook al twee foutjes opgemerkt die ik ga negeren omdat niemand zo dicht bij mijn voeten komt gapen. Denk ik. De deadline nadert en ik moet nog heel wat breien. Ik viel vooral voor het gebruiken van de twisted stitches in de hiel.