#TAZ17 - en in Gent...

ik weet niet waarom ze een campagne doen om Oostende te promoten bij Gentenaars, TAZ was de vorige jaren al immens populair bij mijn stadsge...

ik weet niet waarom ze een campagne doen om Oostende te promoten bij Gentenaars, TAZ was de vorige jaren al immens populair bij mijn stadsgenoten. Soms leek het of de Koer gewoon ergens in Gent was. Dit jaar leek het nog erger, dat heb je natuurlijk met een programmator uit Gent. Op de bus van de agoranomaden lachte een vrouw vriendelijk naar me "ik ken je van in Gent", verduidelijkte ze. En ze was niet de enige.

In dit postje groepeer ik de voorstellingen met Gentse invloeden.

* In stukken
Hendrik Van Doorn en Ineke Nijsen gingen aan de slag met de tekst van Eric Devolder. Beiden hebben ze nog in zijn compagnie gespeeld. Toevallig had ik het stuk Nachtelijk symposium in een andere bewerking een paar weken geleden ook in de Vooruit gezien. Ik vond het toen niet slecht maar was ook niet overdonderd. Die zelfde voorstelling ook op TAZ. Ik praatte met iemand die zelf het stuk nog had gespeeld en ook de andere voorstelling zag. Hij was er niet over te spreken. Een kritische buur dus, maar deze voorstelling kon hem wel bekoren. Al had ik eerder ook een minder positieve recensie gelezen over de prestaties van de kinderen. Ik vond die eigenlijk absoluut niet terecht. Ja, er was een slappe lach op een bepaald moment, maar ook in andere voorstellingen gebeurt dit wel eens. De kinderen brachten de tekst die ik herkende. Maar het effect was compleet anders. De tekst lijkt luchtig maar is best wel zwaar. Onder de vele herhalingen zitten veel laagjes. De kindergezichten zaten onder zware schmink met lijnen die hun gelaatsuitdrukkingen bepaalden. Ik heb genoten!

- Super night shot
Gob's squat is kind aan huis bij Campo. En dat zag je ook in de zaal...
Bij super night shot trekken de vier acteurs een uur voor de voorstelling de stad in, gewapend met een camera. Tijdens een uur filmen ze hun verhaal. Er is een script maar hoe het ingevuld wordt hangt af van de omstandigheden en de reacties. Ze hebben een taakverdeling maar dat kan niet voorkomen dat het wel eens uit de hand loopt. Het was zalig! Als publiek word je van bij de start in het verhaal gesleept, je krijgt een rol en komt ook in beeld. Hilarisch!

Deze namiddag wacht me nog Kitchen. Deze voorstelling heeft denk ik ooit wel in Campo gestaan. Maar om de een of andere reden heb ik die toen laten schieten. Wat ik nu natuurlijk niet begrijp.

You Might Also Like

0 reacties