Een jaar geleden publiceerde ik deze handgeschreven blogpost. Ik wou die al lang eens uittypen omdat die toch niet zo leesbaar leek. En dat kwam er maar niet van, dus bij deze, een jaar na de feiten. 

"Your flat white, love." Ik neem een slok en kijk hoe de ruimte langzaam leeg loopt. Iedereen heeft zijn rugzakken mee en is ergens naar onderweg. In amper vijf minuten is er niemand nog. De barista's vullen de melk en koffie bij.

"What are you up to today, love." Hij lacht bij mijn "nothing much" en vraagt of ik wil wisselen. Als er al een plan was dan is het verkeerd begonnen. Met de verkeerde halte en de verkeerde kant op te lopen. Hoewel dan zou ik niet bij Mouse stories zijn binnen gelopen.

Twee mannen in wat zich best laat omschrijven als een garage bij Whitechapel underground. Op hun bord staat: latte, cappuccino, flat white: it's all espresso with milk. Down to earth en de perfecte pauze om me efkes terug te oriënteren.