Volgende zondag wordt er weer gebreid in Oostende. Ik werkte er twee weken geleden aan het kleurwerk van mijn epistrophy. Het was het eerste patroon uit Yokes dat Kate Davies op haar blog voorstelde en de coup de foudre kon niet groter zijn. Ondertussen ging er redelijk wat tijd voorbij en ik begon een beetje per toeval aan de cardigan, op zoek naar iets kleins voor onderweg. 

Na het breien van het lijf en de mouwen was het tijd voor de steeking, ofte het knippen in je breiwerk. Zelfs met een schattig schaartje blijft het even spannend. Maar ik nam de tutorial op haar blog er bij en ging aan de slag.

Ik koos ervoor om de versteviging te haken en dan rustig knippen.

Ik probeerde de cardigan al aan en ik weet nu al, dit wordt een favoriet! De cardigan is nog niet af, er moeten nog knoopspanden bij en er moeten nog draadjes vastgenaaid worden. Maar ik hoop dat ik er snel werk van kan maken. Misschien zondag, in Oostende? Of onderweg...