Ik kocht "Dit is van mij" van Saskia De Coster vorig jaar op de boekenbeurs en ik haalde het tijdens deze editie uit de kast. Mooi vind ik dat. 

Ik ging dit jaar immers niet, ik had toch nog boeken. De eerste zin was al meteen raak. Het boek riep herinneringen op aan Hotel zonder sterren. Jade en Jakob zijn een even destructief koppel als Larissa en Andreas. Jakob is een stuk meer gedwee en probeert niettemin van haar los te geraken. Het belet niet dat hij telkens komt opdraven. 

Het boek had sterke stukken en ik nam het overal meer naar toe. Maar toch ben ik wat op mijn honger blijven zitten. Misschien verwachtte ik meer drama? Of geloofde ik het niet meer?