M/V
over ja zeggen
15:01
Ik weet nog hoe het voelde. Ik was met tegenzin en veel
twijfels vertrokken, maar ergens wist ik dat het gewoon zo moest. Na twee dagen
stuurde ik hem een bericht. Dat ik voor het werk naar het buitenland moest en
er een lang weekend van wilde maken en of hij mee wou. Drie keer hadden we
elkaar gezien. En hij stuurde ja, zonder dralen, zonder bedenkingen. Gewoon ja,
bijna meteen. Later kwamen de praktische bedenkingen, maar nooit werd de ja in
twijfel gesteld.
Daar moest ik deze week aan denken. Ik kreeg weer eens te
horen dat ik sympathiek ben, hoe goed ze met mij kunnen praten en hoeveel
begrip ik wel niet lijk te hebben. In gedachten trek ik al weer een streep door
hun naam. Morgen of overmorgen reageren ze niet meer en wordt het stil. Ik wil
niet sympathiek zijn. Ik wil niet kunnen luisteren. Ik wil dat ze me zotte voorstellen
doen, gewoon springen in het donker… omdat het kan. Omdat het de enige manier
is.
1 reacties
Aaargh, de dolksteek van liefde en passie: sympathiek. Zoals "ik heb je echt heel graag". Daar heeft een vrouw niets aan. Ach, veel sterkte.
BeantwoordenVerwijderen