Een mooie avond

Ik liep met mijn walkman op naar huis. Het was nog vroeg maar ik was moe en zocht bewust de stillere straten op. Ik hoorde gerammel achter m...

Ik liep met mijn walkman op naar huis. Het was nog vroeg maar ik was moe en zocht bewust de stillere straten op. Ik hoorde gerammel achter mij, ik keek om, een fiets op de kasseien. Hij stopte voor me en kwam op het voetpad staan, zijn fiets in de hand.

"Het is een mooie avond, niet?" Ik knikte. "Ga je naar de feesten?" "Nee, ik ga naar huis."
"Ik ben er geweest maar het is druk en ik krijg altijd stress als ik alleen ben." Hij zet zijn bril goed.
"Dat is toch nergens voor nodig?"
"Ik zoek een lief. Ik ben een goede gast, ze hebben mij altijd al bedrogen." Ik knik en weet niet hoe ik hier op kan reageren. Hij is duidelijk niet zat. "En ik val op vrouwen met kort haar. Echt waar." Ik lach luid, kijk hem aan en barst opnieuw in lachen uit. Hij kijkt verbaasd. "Sorry", stamel ik.

"Ik ben echt een schone gast, ik zou geen vlieg kwaad doen. Ik zou een vrouw ook niet slaan, heb ik nog nooit gedaan en zal ik ook nooit doen. Ik kan daar ook niet tegen als een vrouw geslagen wordt. Ik kom er tussen. Ik zou je beschermen, echt waar." Hij benadrukt zijn woorden en ik knik omdat ik nu echt niet meer weet wat ik kan zeggen. "Heb je een vriend?" "Nee," antwoord ik, "en ik ben ook niet op zoek." Hij knikt. "Eén date, meer zit er meestal niet in..." Hij herpakt zich. "Weet je, ik ken mijn beperkingen. Het is niet gemakkelijk... leven met een lichte beperking. Maar ik ben een goede gast, echt waar."

You Might Also Like

1 reacties