Lesje in zelfkennis

Ik zucht. Het is kwart na vijf en ik heb het gevoel dat mijn nota op dit moment niet meer beter kan worden. Ik weet dat bepaalde stukken bet...

Ik zucht. Het is kwart na vijf en ik heb het gevoel dat mijn nota op dit moment niet meer beter kan worden. Ik weet dat bepaalde stukken beter kunnen, meer genuanceerd, beter onderbouwd, cijfers,... Maar meer tijd is er niet, of toch niet op een redelijke termijn en eigenlijk wil ik het gewoon eens op papier lezen. Dus ik sluit het document en stuur het rond via mail met de boodschap dat het een werkdocument is dat nog besproken moet worden en verder uitgewerkt kan worden.


Ik sluit mijn pc af en installeer me achter mijn naaimachine. Tijd voor mezelf, tijd voor ontspanning.

En 's anderendaags lees ik mijn mails en daar is ie: "ik heb niet alles gelezen maar dit ben je vergeten en dit had je zeker ook moeten vermelden" met iedereen in cc. Ik zucht en plots zie ik het. Ik stuur ook zo een mails, omdat ik een mening heb, omdat ik bezorgd ben dat ze iets over het hoofd hebben gezien, omdat ik me niet in het idee kan vinden,... Redenen genoeg. Dus neem ik me voor om voortaan de nota wel goed te lezen voor ik reageer en mijn woorden wat zorgvuldiger te kiezen. Achteraf zegt ze me wel dat de nota goed was en dat ze begrijpt dat ik niet alles kon doen op die tijd.... Maar het kwaad is geschied, ik heb me slecht gevoeld omwille van haar mail. Onterecht.

You Might Also Like

2 reacties

  1. ik kan nauwelijks geloven dat jij zo een mailtje zou sturen..
    dat je er slecht omvoelt, dat begrijp ik des te beter ..
    sterkte !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hey Patricia, ik kwam nog eens piepen op je blogje :-) Sommige dingen veranderen precies niet echt :-) Al moet ik op mijn huidige job niet zo veel nota's schrijven, dat scheelt al een pak ;-)

    BeantwoordenVerwijderen