Soms duren de meest onnozele plannen het langst om uit te voeren. Ik loop al een tijdje te watertanden op zakjes voor mijn breiwerk. Ik weet niet of het is omdat de Knitmore girls zo lovend doen over hun Projectbags of de foto's die ik zag tijdens de WIPCrackAway KAL maar het moest en het zou er van komen. Gedaan met snel mijn breiwerk wegmoffelen in mijn sjakosse om het dan op mijn bureau te zwieren want "Patricia, breien voor ambtenaren is echt wel iets van dertig jaar geleden". Of nog erger, gevallen steken oprapen of verstrengelde draden lospeuteren. 

Nee, ik heb ondertussen een collectie kleine lapjes en koordjes om dat toch eens te proberen. En hoe langer het duurde, hoe beter het plan werd. Ik rommelde in de mand bij LanaLotta op Petit Bazaar tot ik twee gelijke lapjes vond (maal twee). De lapjes zijn 45 op 55 cm en ik vermoed dat ze die altijd bij hebben als ze op een marktje staan. Het moeilijkste was het bepalen van de grootte, want ik wil grote en kleine, al naargelang de grootte van het project. Ik begon met een grote zak om eens mijn idee te testen. Ik knipte dus 37 op 55 en zette speldjes op 7 cm voor de touwtjes (1cm opening). 

Ik koos voor Engelse naden (dus eerst averechts op averechts stikken en dan een tweede keer rechts op rechts, zodat de naad langs binnen zit). Ik koos voor een redelijk ruime omslag. In totaal stikte ik drie keer, twee keer voor de naden, één keer voor de omslag voor het touwtje.