Krop in de keel

"De rozen staan al in knop, het is echt wel een warme winter geweest. Ik wil dat de eerste rozen voor haar zijn, ze hield zo van die bl...

"De rozen staan al in knop, het is echt wel een warme winter geweest. Ik wil dat de eerste rozen voor haar zijn, ze hield zo van die bloemen. We hebben er nog ruzie over gehad waar we die planten zouden zetten." Hij doet zijn trui aan terwijl we ons klaar maken om te vertrekken. We kijken elkaar aan. "Wat bedoel je? Moet ik die nu afknippen en meenemen?" vraagt mijn vader. "Maar nee, ze bloeien nog niet, ze staan nog maar in knop." Mijn grootvader schudt het hoofd, weten we dat dan niet, dat het nog te vroeg is voor rozen? "Maar als ze bloeien, krijgt zij de eerste rozen!" Hij zegt het heel gedecideerd. Het is een mooie vrije dag en we hebben lang genoeg binnen gezeten. Drie generaties. Ik heb in deze gemeente enkel mijn eerste kleuterklas gedaan, maar ik liep hier ook wel aan de hand van mijn grootouders en groottante. Ik herinner me de weg, dat hier een speelgoedwinkel was waar ik langs voorbij moest geloodst worden, dat we regelmatig hier eens kwamen omdat hij een sterretje was geworden. Ik voelde haar verdriet, ook al was ik amper een uk hoog. Nu ligt ze hier zelf al een tijdje. De vorige keer dat ik mijn geheugen testte, kreeg ik hulp van iemand die ik daar niet verwacht had. Nu kan ik me laten leiden door mijn vader en grootvader. Al liep ik een uur geleden hier ook, aangezien ik met de bus ben gekomen en hier toch passeerde. Het kerkhof is niet zo groot en ik vond het graf zonder problemen deze keer. Mijn grootvader loopt hier doorheen zijn verleden, een werkmakker, een buur,... zijn vrouw. We zijn geduldig en vragen af en toe wat uitleg. Mijn vader woont hier al jaren niet meer, maar een deel van zijn leven is hier altijd wel gebleven. En ook hij kent hier oude schoolkameraden of vrienden van zijn ouders. We staan voor de muur met gedenktekens. Hij voelt de rozen die er hangen bij haar naam. Het zijn namaakrozen, wat verweerd door het weer. Maar nog steeds redelijk van recente datum. Hier wordt regelmatig eens langs gekomen. We kijken elkaar aan, binnenkort is het vier jaar geleden, maar toch voelt het als gisteren. Ik slik de tranen weg.

You Might Also Like

0 reacties