Mannen, maten, Maison Victor

Die zaterdagochtend op het einde van de vakantie waar ik cryptisch al iets over schreef was het te doen in de lokalen van Sanoma. La famille...

Die zaterdagochtend op het einde van de vakantie waar ik cryptisch al iets over schreef was het te doen in de lokalen van Sanoma. La famille Victor wordt een Maison Victor! Ze haalden extra ontwerpers aan boord, en niet van de minste, en er komt een nieuw tijdschrift met naaipatronen. Ideaal voor wie vloekt op de uitleg bij Burda of knipmode. En er komt ook van alles online met een platform (stiekem hoop ik op een ravelry voor naaiers, maar dat lijkt me niet evident) en allerlei kruisbestuiving met de andere tijdschriften en mediakanalen van de groep.


Ik was er als een van de patroontesters uitgenodigd. We kregen een tip van de sluier opgelicht van de plannen en zagen een aantal patronen in baalkatoen. Daarna mochten we er ook eentje (of meerdere) kiezen om te testen. Als ik al iets geleerd heb, kan ik wel zeggen dat het een heus karwei is om alles georganiseerd te krijgen. Chapeau, echt waar (voor iedereen die patronen op een serieuze manier aan de man wil brengen).

Ik koos twee patronen voor mijn lief. Twee vliegen in een klap: ik heb het al zo lang beloofd en de mannenpatronen leken bij de andere testers iets minder gegeerd. De samenstelling van het tijdschrift veranderde al een beetje, waardoor ik mijn aandacht volledig kan richten op de "schaatsbroek van Maurice", een vlot maar toch gekleed model te maken in velours, zoals zij voorzien of een echte broekenstof. Geen gabardine, maar een stof die soepel valt. 

Ik kreeg alvast het patroon maar moet nog even wachten op de werkbeschrijving. Dus haalde ik een goedkoop stofje uit de kelder van bij Artevelde uit de stapel om te testen. Ik mat het lief nauwkeurig en vloekte al een beetje op voorhand. Mijn maten vallen redelijk binnen de patroontabellen, al moet ik er dan wel bij nemen dat de maat twee maten groter is dan mijn gebruikelijke confectiemaat. Zijn maten vallen tussen twee maten, de ene een cm meer, de andere wat meer. In overleg koos ik voor de grotere maat, de maat die hij in de winkel kiest. Al voegde hij er meteen ook bij dat die broeken altijd te groot zijn. Dit had misschien een belletje moeten doen rinkelen, maar ik was zo opgewonden om te kunnen knippen dat ik dat maar negeerde.

De zakken waren even zoeken, zonder werkbeschrijving, omdat ze anders waren dan wat ik tot nog toe deed. Ik koos een restje sterrenstof, lekker vrolijk en ideaal als recuperatie. Wat hij alleen maar aanmoedigde.

Ik vind de zakken alvast bijzonder geslaagd en ben wel een beetje trots op mezelf.
Bij het passen bleken die zakopeningen toch wel wat aan de kleine kant. Maar geen erg, ik geef dit nog door aan la Maison en ik vermoed dat ze zo'n dingen er ook nog wel uithalen.

Problematischer was de maat. Onverbiddelijk te groot, zoals zijn broeken uit de winkel. Ik besefte dat ik de nepen op het achterpand vergeten was en dat zorgde al voor een hele verbetering, maar van voor bleef er wel werk aan de winkel. Mijn kennis over pasvormen is toch nog steeds beperkt, terwijl ik moeilijk kan verwachten dat ze bij La Maison mijn lief zijn maten als model gaan gebruiken.
Ik ging voor een ietwat vreemde oplossing. Allez, mijn lief had er niet meteen een goed oog in. Ik tornde de broek weer los, behield de achterpanden en knipte nieuwe voorpanden. Voor een volledig nieuwe versie had ik niet voldoende stof meer over. De voorpanden werden geknipt zonder naadwaarde en zo aan de achterpanden gestikt. De zakken liet ik voor deze testversie achterwege. Mijn lief paste en kijk, de broek past! 
Aangezien hij de test stof maar niks vindt, wordt de broek niet afgewerkt en moest hij in de opties in voorraad op zoek naar andere stof. Zijn argument over carte blanche werd van tafel geveegd en kijk, hij haalde er dit grijze stofje uit Vietnam uit. Hopelijk is er voldoende...

You Might Also Like

2 reacties

  1. Oh merci voor de tip, La Maison Victor kende ik nog niet! Veel succes met de broek :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jammer, ik dacht dat het "mannen - maten - mads mikkelsen" ging zeggen ;)

    BeantwoordenVerwijderen