Verloren kous

Ik ben aan het opruimen en stoot op een kous die daar eenzaam en verlaten ligt. Duidelijk al een tijdje. Ze is tussen de dozen verzeild gera...

Ik ben aan het opruimen en stoot op een kous die daar eenzaam en verlaten ligt. Duidelijk al een tijdje. Ze is tussen de dozen verzeild geraakt en nu wordt er weer van alles verplaatst, hopelijk voor de laatste keer. Het is één van zijn kousen. Ik denk dat hij de vorige keer nog vroeg waarom er zo weinig paren waren, wel omdat er altijd wel eentje ergens blijft slingeren. "Als je die zelf eens in de mand zou steken..." Nu zucht ik gewoon, hij is er niet en toch ruim ik zijn boeltje op, nog wat lege flesjes hier en daar. Die verloren kous,... Het doet me denken aan een verhaal dat mijn groottante vertelde. Over hoe vaak ze op haar man geklaagd had dat hij zijn broek liet liggen in de slaapkamer nadat hij die uit gedaan had, gewoon altijd op dezelfde plaats en altijd was zij degene die de broek aan de kant legde. Heel herkenbaar natuurlijk. En toen vertelde ze hoe ze telefoon had gekregen dat hij een ongeval had gehad en hij er heel ernstig aan toe was. Toen ze naar boven naar de slaapkamer ging, zag ze die broek liggen en is ze in tranen uitgebarsten. Later zou hij overlijden door de gevolgen van het ongeval.

You Might Also Like

1 reacties