Almost perfect

Zo leek het wel. De dag begon niet zo denderend, maar zoals hij zei mocht ik het niet laten verpesten. De koers was spannend. Altijd leuk in...

Zo leek het wel. De dag begon niet zo denderend, maar zoals hij zei mocht ik het niet laten verpesten. De koers was spannend. Altijd leuk in goed gezelschap. En nadien gingen we taart brengen bij een vriendin van hem. Ze had een druk weekend achter de rug en de maandag lag al te hard in het verschiet. Dus deed ze maar wat andere zaken. Hij speelde wat piano, want dat was ook al zo lang geleden. En ik haalde mijn breiwerk boven, wat ik eerder op de namiddag niet gedurfd had, maar waar ik wel al een tijdje zin in had. En toen zei ze het mooiste wat maar kon: dat het een kantelmoment was, dat ze nooit gedacht had dat het met drie ook kon wat ze met hun tweeën deden, zo wat rondhangen, elk hun ding doen en dat ik welkom was. Hij protesteerde nog wat. Geen idee waarom, net zoals ik ook niet weet waarom hij niet gewoon dat ene kleine woordje kan zeggen.

You Might Also Like

0 reacties