Hij stond voor me in de krantenwinkel. Een kast van een vent zoals ze zeggen. Hij bestelde vijf pakjes sigaretten en een aansteker. Want hij had nog niet ontbeten, zijn enige zonde, fluisterde hij te luid tegen de krantenverkoper. Die lachte eens mee en vroeg zich af wanneer hij een café begonnen was. Hij nam er nog de krant bij en rekende toen af. Ik rekende mijn boekjes af en toen ik buiten kwam hoorde ik de kast-van-een-vent zeggen: "Sjoeke toch." Ik trok mijn wenkbrauw op. "Maar sjoeke, nog efkes wachten en ik kom terug." En toen keek ik eens goed naar die auto: daar zat een hond, zo van het bulldog-model. Je weet wat ze zeggen over honden en hun baasjes...