Het durft wel eens woelen in mijn hoofd,
gedachten die beuken tegen de rotsen van de zekerheid,
ik dacht te kennen, ik dacht te weten.

Ik hou me al zo vaak voor dat het de laatste keer is,
dat ik het inadem,
inhaleer als de rook rond mijn hoofd.

Ik laat het stuur los
en laat mijn voeten me leiden
niet recht van a naar b,
ik laat de gedachten los.

Alle kanten op,
van de ene kant van de stad naar de andere
tot het stopt
en ik lach.