met een krasje

We komen nog maar net het containerpark uit gereden als hij me vraagt of die winkel met toestellen met een krasje ver weg is. "Ledeberg...

We komen nog maar net het containerpark uit gereden als hij me vraagt of die winkel met toestellen met een krasje ver weg is. "Ledeberg," antwoord ik. En of we tijd hebben want ik moet naar een voorstelling. "Tja, het is nog twee uur dus we kunnen wel eens gaan kijken," zeg ik. Hij heeft alle tweedehandssites afgeschuimd en heeft ondertussen een idee. Ik wou een koelkast met diepvries vanonder. Een groot model en geen inbouw. Voor de rest maakte het me niet zo veel uit. Het budget is wat het is en grijs was dus niet noodzakelijk een optie. Hij had nog even gedroomd van een Amerikaans model maar ecologie-gewijs en ook naar keukenruimte was dit eigenlijk onverantwoord. Ik ben blij dat hij daar in zijn eentje en op een redelijke tijd op gekomen is. We vielen voor een A++ model, maar het was het laatste toestel en al verkocht, dus werd het de A+-versie. We zouden die met de auto meenemen maar hadden geen lint om de koffer dicht te houden. Dus nog rap naar de brico om dit te verhelpen en toen besloot ik dat ik naar huis moest voor die voorstelling. We zouden ze 's anderendaags ofzo nog kunnen komen halen. Hij ging aan het meten en het leek allemaal toch wat te niptekes. Dus spraken we af dat ik zou bellen om ze te laten leveren.

Na de voorstelling ging ik nog iets drinken met een vriendin, hij zou meegaan maar of ik toch nog even langs huis kon komen. De sms klonk dringend en ik maakte me zorgen. Daar aangekomen zag ik de koelkast in de koffer van de auto liggen. Ik stond nog wat te bibberen van een bijna aanrijding met een bus (mijn fout!). Maar het lukte wonderwel om het ding op zijn plaats te krijgen. En 24u later konden we de stekker in stoppen en heb ik nu de opdracht om het ding ook te vullen. En niet alleen met dingen die ik lekker vind.

You Might Also Like

1 reacties