En de keuken?

Het is zonder twijfel de meest gestelde vraag als mensen horen hoe het met de verbouwingen zit. Ik weet niet of die kookprogramma’s er voor ...

Het is zonder twijfel de meest gestelde vraag als mensen horen hoe het met de verbouwingen zit. Ik weet niet of die kookprogramma’s er voor iets tussen zitten, maar altijd is er wel enige ontgoocheling als ze horen dat de keuken nu niet op het programma staat. Niet omdat ik het niet wil, maar simpelweg omdat het niet kan. Ik heb keuzes moeten maken en de keuken heeft de strijd verloren. Ik doe het de komende jaren met een derdehandsmodel, kastjes die gerecupereerd worden. Ik heb gekozen voor een isolatie van de achtergevel en duurzaam hout, een serieuze isolatie van het dak (en al zei de architect dat het nu wel aan de normen beantwoordt, Stad Gent was een andere mening toegedaan maar zelfs zonder hun mening komt er nog een laag bij omdat de energieprijzen niet meteen lijken te dalen). Er is een regenput gestoken en ik gebruik het water voor toilet en wasmachine, ik heb nu een eigen aansluiting op het rioleringsnet en het glas is superisolerend en zonnewerend omwille van de zuidelijke ligging. Eigenlijk het soort uitgaven die je als investering moet zien en zich op de langere termijn wel terugverdienen in lagere energiefacturen als je ook nog verantwoord aan de chauffageknop draait. Als er al sprake van een uitspatting zou zijn is het de douchekraan, maar dat werd dan gecompenseerd door de andere sanitaire voorziening minder duur (lees design) te kiezen.

Ik verdien niet slecht mijn boterham, zeker als blijkt dat ik niet in aanmerking kom voor inkomensgerelateerde premies en je zal me ook niet meteen horen klagen. Ik heb gespaard voor deze verbouwingen, meteen de reden waarom ik niet meteen de handen uit de mouwen heb gestoken. Het was zeker niet voorzien dat de verbouwingen zo ingrijpend zouden zijn, maar naar leefbaarheid waren ze simpelweg noodzakelijk. De achterbouw was een kleine energiecatastrofe op alle vlakken. En ik kan dan ook gebruik maken van allerlei subsidiekanalen, premies,… die hier en daar de rekening wat verzachten of eerder nadien voor een leuk extraatje zorgen want ik heb het geld al voorgeschoten. Toch ben ik bij de bank moeten gaan horen voor een heropname van mijn lening en andere systemen. De facturen komen sneller na elkaar dan ik kan sparen, het is een realiteit. Uitstellen van de werken was geen optie, naar leefbaarheid of prijs van de grondstoffen. Het is ondertussen een tijd terug en ik herinner me vooral de laatste woorden van de bankdirecteur: “ik zou zeggen denk er goed over na, maar vooral denk er niet te lang over na, volgende week kan ik je dit voorstel niet meer doen, de rente staat onder druk”.

En nee, het is niet het afwijzen van één nota door één partij die hier de verantwoordelijkheid draagt. Het is gewoon een vaststelling dat we al langer dan een jaar zonder regering zitten en dat de partijen er blijkbaar niet uit (willen) raken. Elke dag horen we nieuwe analyses, horen we de mening van de één of de ander, worden verwijten van de één na de ander geslingerd, excuses geëist, worden deadlines verzet,… We kunnen er luchtig over doen of de schouders ophalen en België uitroepen tot het toppunt van surrealisme. Maar hardwerkende Vlamingen (en Walen en Brusselaars) die dromen van een eigen huis betalen een hogere lening of komen niet meer in aanmerking voor de lening, hardwerkende ondernemers met een innovatief idee geraken minder aan financiële middelen voor hun project of vinden in het buitenland geen partners omdat ze de situatie niet vertrouwen,… Wanneer lees ik dit in de krant of hoor ik dit op het nieuws? En vooral wanneer komt er een einde aan? Jaag mensen geen schrik aan met wat hervormingen zouden kosten maar durf ook eens zeggen wat stilstaan kost (of achteruitgaan): dienstencheques zijn zwaar gesubsidieerde tewerkstelling al kan je het ook verpakken als ondersteuning van hardwerkende gezinnen, Vlaanderen zet niet meer mensen aan het werk, ook al is het hun bevoegdheid en kan schreeuwen Vlaamse werkgevers om arbeidskrachten, nee, het trekt zijn paraplu open omdat er federaal systemen als brugpensioen en wachtuitkeringen blijven bestaan. Maar wie betaalt de pensioenen? En bedrijfsauto’s?

You Might Also Like

1 reacties

  1. Ook wij hebben een huisje gekocht, dat we een aantal jaren later grondig geïsoleerd hebben, en wat verbouwingen en opfriswerken in de volgende jaren. Veel spaargeld erin gestopt, en een bijkomende lening voor veranderingswerken aangevraagd. We hebben 2 inkomens, maar gewoon middelmaat. 2 studerende kinderen die ook veel geld kosten. Voor premies en studiebeurzen is het ook noppes... En we wilden toch nog wat overhouden voor de leuke dingen in het leven. En neen, dat zijn geen exotische reizen. We huren een stacaravan ergens in Frankrijk, en houden zo onze ecologische voetafdruk laag. Als je in Oostende woont, is het altijd leuk in de zomer. En Gent, Antwerpen, Brussel liggen binnen bereik voor een toffe daguitstap. Nu is het huisje bijna afbetaald : nog 1 jaar.... maar dan komt de fiscus om de hoek kijken. De bankdirecteur raadt ons aan om het huisje te verkopen, en een ander (duurder) te kopen en zo natuurlijk weer een lening af te betalen. Zo houdt het nooit op natuurlijk. En ik wordt er zo moe van, van die politiekers. En nu willen ze nog aan m'n pensioen gaan sleutelen ook... Wij zijn de 'generatie citroen'. Die je kan uitpersen, bedoel ik.

    BeantwoordenVerwijderen