Nee, ik ben het niet vergeten dat ik een rokje zou maken. In de les zijn we bezig aan een tas, het leuke eraan is dat we geleerd hebben hoe je een rits moet maken, een blinde rits, belangrijk voor een rokje. Mijn proeflapje dat een klein zakje werd zit momenteel ergens aan de andere kant van de wereldbol, en dus kan ik je voorlopig alleen tonen hoe het niet moet.



Maar het valt me toch wat zwaar die lessen, ik word er wat neerslachtig van als ik in blogland lees dat kleedjes in een dik uur wel samen zitten dan is er wel iets mis met het feit dat wij al weken aan die tas bezig zijn. Mamasha maakte die gewoon op een avond en dus zit er ergens iets mis volgens mij. Teveel driegdraden die met de hand genaaid moeten worden ofzo. Maar dit ga ik dus wel eens proberen he. Ik vind het vooral lastig om niet zelf te leren denken, elk stapje wordt uitgelegd en in een welbepaalde volgorde gedaan. Weet je, dat ik het aangedurfd heb om mijn linten al te stikken voor de zak er op stond? Die zak staat er trouwens heel goed op, al zeg ik het zelf.



Ik heb natuurlijk ook wel een paar lessen gemist met ziek zijn en verbouwingen maar eigenlijk vind ik dat wel leuk, kan ik zelf meer mijn eigen ritme bepalen. En ik zou me er nu gemakkelijk van af kunnen maken, maar ik heb het patroon al volledig overhoop gehaald, één buitenzak wil ik, en er komt een binnenzak en een schouderlint en ik denk dat ik ook wattine ga gebruiken om een stevige tas te krijgen.

En als het dan even niet meer gaat, dat gepruts met de rits, was het tijd om zelf eens iets te proberen in de pauze, een prototype zeg maar van iets wat ik al lang eens wil proberen en heel speciaal gevraagd werd. En zoals alle prototypes nog niet perfect, want wat scheef en wat te kort, maar nu ik het vast kan pakken en kan draaien in alle richtingen weet ik wat er aan scheelt. Wacht maar...