Oh, boy dit was spannend, wachten op het verlossende berichtje om iets te mogen vertellen. Maar MissStik heeft haar pakje ontvangen op de valreep van het oude jaar, ze heeft het nog niet verklapt dus moet je het doen met mijn mottige foto, want al wist ik redelijk vroeg wat ik zou doen, het werd toch een sprintje tegen de tijd om alles op tijd af te krijgen. Ik durfde niet eens om de sjaal nog te blocken, uit schrik dat hij niet meer droog zou worden, dus krult hij een beetje op toen ik hem in het pakje stopte.

Ik besloot om een mormor te breien. Mormor is de Deense en Zweedse term om de moeder van je moeder aan te duiden, je grootmoeder. Maar het is ook de naam van een leuk en gratis patroon van Emma Fassio. En het staat al een tijdje op mijn lijstje. Mijn eerste idee was om de driehoekige sjaal te breien in mohair, maar mohair is niet echt bestand tegen vochtigheid en voor een sjaal is dat dan ook niet zo praktisch, mocht ik zelf al ondervinden. Bovendien houdt niet iedereen van de kriebelige wol tegen zijn hals. MissStik had me verteld dat ze wel graag "felle kleuren" heeft, "maar evenzeer van een naturel linnen opgevrolijkt met iets fellers. Lichtroze, paars, kleine bloemetjes en zo zijn echt niet mijn ding". En de wol die ik in gedachten had paste daar niet meteen onder. Dus werd het een petrolkleurige wol, weliswaar synthetisch maar dus goed onderhoudbaar en met een mooie steekverhouding. Tijdens het breien bleek natuurlijk wel dat de verhouding van het patroon niet zou werken, dus breide ik er een aantal extra rijen gaatjes bij. Ik hou wel van het eindresultaat moet ik zeggen, ik hoop dat zij er plezier aan gaat beleven. Al is het niet meteen de meest traditionele vorm van sjaal, maar ik denk dat ik voor mezelf ook wel eentje in die wol zou kunnen breien.



En omdat het langzaam maar zeker aan het sneeuwen was gegaan, heb ik er een muts bij gehaakt. Een beanie in een licht blauw, maar tijdens het passen bleek die een beetje krap en vooral werd hier binnenshuis gefluisterd dat het een zwemmuts werd. Maar ik haakte vrolijk verder en er was voldoende wol voor een boord, waardoor het toch wel een muts en vrouwelijk werd. Als finishing touch heb ik me gewaagd aan een bloemetje in dezelfde kleur als de sjaal, niks kitscherig maar het blijft een gokje. En veel dank aan Tess voor de organisatie.

I made a mormor from the wonderful pattern of Emma Fassio for a secret santa swap. I have no decent picture because I had to rush to finish it. I knitted it in a acrylic yarn so it would be suitable for wet winters like ours. I added some extra rows with yarnovers and knitted till I tought it was big enough. I also crocheted a light blue beanie hat in merino, I added some extra rows to make it more feminin.