Op het spoor

Ik zit graag op de trein, zelfs nu ik er een uur extra bij doe en ik al eens vloek op vertraging en zo. Ik zit graag op de trein, ik install...

Ik zit graag op de trein, zelfs nu ik er een uur extra bij doe en ik al eens vloek op vertraging en zo. Ik zit graag op de trein, ik installeer me en ik zou zelfs een omweg nemen om comfortabel te zitten. Maar ik durf al eens bijna vergeten dat ik moet afstappen, ik moet me haasten om mijn gerief samen te zoeken. En tot nog toe liep alles altijd goed. Vandaag is mijn geluk blijkbaar opgebruikt. Deze morgen vergat ik een want, niks speciaals, gewoon de helft van mijn eerste fluffy mitaines, een avondje werk, maar toch een beetje triest. Ik zou het kunnen aangeven bij de verloren voorwerpen maar blijkbaar moet je 3,80 euro betalen, voor die prijs vind ik wel een nieuwe bol wol (en meer) voor nieuwe wanten. Maar omdat een ongelukje nooit alleen komt, was het vanavond nogmaals prijs. Ik haastte me van het perron op de trein, propte nog gauw wat in mijn sjakosj maar deed die niet dicht en vlak voor ik opstapte, gleed die van mijn schouder. Een luide godverdomme was er uit voor ik het wist. Gsm op het perron en naaidoosje op het spoor. Impulsief ging ik op mijn knieën zitten, achteraf blijkt dat ik toen de toppen van mijn enige ok-laarsjes maar meteen naar de knoppen heb geholpen. Ik aarzelde efkes maar raapte het kleinood dan toch van de sporen. Niks speciaals, een doosje van bij de Veritas, met wat naalden, een lintmeter en mijn kapotte oorringen die ik eens zou moeten laten herstellen. En meteen gritste ik nog die stylo mee. Een van de giechelende meisjes vroeg nog of het ging. Maar uiteindelijk was het mijn lompigheid.

You Might Also Like

2 reacties

  1. Haha, zo herkenbaar :) Nu ja, gelukkig voor mezelve heeft mijn lompigheid zich tot nu toe enkel op de trein zelf gemanifesteerd - af en toe valt er wel eens een haaknaald op de vuile vloer en moet ik me dan in pijnlijke bochten wringen om ze terug te vinden, maar goed, dat is nog het minste...

    En ooit vergat ik ook mijn mooiste sjaal op het perron... Ik ging hem 's avonds nog zoeken, maar hij was - uiteraard, hoe naïef van me - verdwenen. :(

    Straf trouwens, die 3,80 euro!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb die formulier al 2 keer moeten invullen en ze hebben beide keren niks teruggevonden. De moeite niet waard, vind ik.

    Van die 3.80 wist ik niet. Waarvoor moet men precies betalen, vraag ik me af. Het is alsof NMBS zelf op zoek gaat naar verloren voorwerpen...

    BeantwoordenVerwijderen