"Dit is voor jou, voor als je boeken weer een vaste stek hebben. Maar je mag het nu nog niet open doen." Alsof ik zo lang zou kunnen wachten. Onder zijn protest opende ik het pakje. Ik keek verbaasd, de naam deed een belletje rinkelen. En ook de stijl... Maar waar? En toen viel het me in. Ik had bij Vlijtig een tof boekje gezien en besteld voor in de vakantieperiode tussen Schotland en Pukkelpop. Maar door alle omstandigheden was ik het boek van Keri Smith wat vergeten, ik ben zelfs vroeger dan voorzien een paar dagen terug gaan werken om wat verlof te sparen en niet tegen de muren op te lopen. Maar ik dwaal af: Wreck this journal is allesbehalve een boek om op de plank te laten staan. Elke pagina bevat een opdracht, soms wat banaal: verzamel op deze pagina witte dingen tot heel gek: bind een touwtje rond het boek en ga er mee wandelen. Ik ben alvast braafjes begonnen met het kleven van het stickertje van een appel die ik kreeg voor de treinreis.