Er zijn verschillende strategieën om de feesten te overleven, maar er is geen magisch recept. En bioritmes blijken een pseudowetenschap te zijn. Ik hanteer mijn eigen strategie. Uiteraard. En ik kan er de mooiste theorieën over verkondigen, de praktijk draait altijd wel wat anders uit. Het plan was om in de week voordien al goed uit te rusten, geen nachtelijke uitspattingen en dan zou alles mogelijk zijn. Maar het was warm, en vooral, in mijn hoofd donderden de gedachten luider dan het onweer van woensdag, stilte was onmogelijk. Ik ben dan wel god in het diepst van mijn gedachten, maar tegen zoveel natuurgeweld is weinig aan te vangen. En natuurlijk kon ik proberen om me aan het plan te houden, maar ik ken mijn eigen lijf al langer dan vandaag. Net als mijn nonchalantie als het op goede voornemens aan komt. Het zou tevergeefs zijn, waarom zou ik het dan ook maar proberen. Avond na avond werd het toch weer later dan ik me had voorgenomen. Ook toen ik knikkebolde op de trein, al slaagde Philippa Gregory er wonderwel in om mijn aandacht toch vast te houden en te verzaken aan de roep van mijn lijf. 's Morgens was het wel eens vloeken, de rimpeltjes onder mijn ogen waren wat moeilijker weg te moffelen, de nood aan koffie was wat groter, het voornemen klonk wat luider, maar tevergeefs, de drang was groter. En ook nu overheerst de lokroep van de nacht. Ik ben niet gaan dansen op Baudelo of ergens in één of ander zaaltje. Alhoewel dit voor mij nog steeds de beste herinnering is van de feesten. Met de vriendin die net haar tweede kindje heeft dansen op leuke muziek, ons wat zorgen maken over die twee mannen die ons aanspreken, maar vooral buiten komen en vast stellen dat het licht is. Zwaaien naar de mannen van Ivago en alvast een bakker zoeken voor straks. Het zijn het soort Gentse feestenavonden die zich niet laten plannen. En zo ook deze eerste avond, het werd niet meteen licht, maar het gezelschap was goed. Vertrouwd en toch anders. Het afscheid kwam er noodgedwongen, adieu is een afschuwelijk woord, maar de slaap liet zich niet commanderen. Woorden herhaalden zich. De nacht was andermaal te kort.