Dat ene citaat is natuurlijk een beetje uit de context gerukt, uit een heel debat over jongerenwerkloosheid en schoolverlaters, waar je in je post ook naar verwijst.

Zoals ik het lees, in het verslag, komt het over als dat Muyters betwijfelt dat we moeten ingrijpen in het aanwervingsbeleid, in de keuze van een bedrijf voor pakweg een pas afgestudeerde of iemand die één jaar werkloos is, om een bepaalde vacature in te vullen, laat staan om iemand die te hoog gekwalificeerd voor een bepaalde functie is niet aan te nemen: dat is aan het bedrijf, en in het laatste voorbeeld zullen ze zelf wel moeten weten waar ze aan toe zijn als ze te dure werknemers inzetten voor jobs waar ook lagergeschoolden in terecht zouden kunnen. (die vorm van verdringing wordt zelfs letterlijk aangehaald door de minister)

En nee, de politiek creëert geen jobs. Bedrijven en ondernemers creëren jobs. De politiek kan enkel het kader scheppen: de mogelijkheden bieden, de lasten onder controle houden, en vooral werkgevers en werkzoekenden begeleiden. Begeleiding in bijvoorbeeld het onderwijs, bij schoolverlaters, met leertrajecten en bij screening door de VDAB. Een kader in bvb anti-discriminatie, en een fiscaal beleid dat vermijdt dat bepaalde groepen werknemers te duur worden en uitgestoten worden terwijl er alsnog vacatures blijven openstaan in de sector.

Jamaar, als je niet ingrijpt in het aanwervingsbeleid blijf je ongelijkheid op de arbeidsmarkt in stand houden. Werkgevers maken niet alle vacatures bekend en het belangrijkste kanaal zijn hun persoonlijke contacten en het netwerk van het eigen personeel. Dus wie daar buiten valt, geraakt er nooit.