Ik ben zaterdag heel kort in het breicafé in de bibliotheek van Eeklo geweest. Mijn lief was het toilet aan het schilderen en de verf moest een paar uur drogen en zo kon ik nog wat oefenen met de auto. Het was natuurlijk leuk om iedereen te zien, al was het dan maar kort. Ik bewonder mijn lief meestal over de manier waarop hij in een groep onbekenden zich kan voorstellen en direct vertrokken is. Ik ben meestal het muurbloempje, maar bij de groep breiende vrouwen wou hij geen stap dichter zetten. Zeker niet omdat ik hem verplicht had om zijn trui aan te doen. Hij verliet stilletjes de bibliotheek om me een uurtje later op te halen.

Op de opendeurdag in Kortrijk hebben Wollig en Akkie blauwe wol gekocht met het idee om de laminaria van Elizabeth Freeman gepubliceerd in Knitty te maken. Ze lanceerden het idee van de KAL (Knit-along) op de Belgische Ravelry groep en langzaam begon het te kriebelen. De twee ladies hoorden op het breicafé een storm van protest bij acryl en lace, maar Akkie gaat er toch voor. Goed van haar. Yarnlot had haar Laminaria bij en het bevestigde wat ik al een beetje wist. Ik moet gewoon meedoen aan die KAL. En dus vertelde ik het verhaal aan mijn lief. Zijn ene wenkbrauw ging omhoog. "Het is een gratis patroon van op het internet en ik heb eens gekeken op de site en het is al 1500 keer of zo gebreid, waarvan ongeveer 10% in de wol die ik nog liggen heb en ik heb er zeker voldoende en toch zijn er maar 2 die dezelfde kleur hebben gebruikt omdat iedereen dat in groen of blauw wil maken omwille het verhaal van die golven en het mos op de rotsen. Maar volgens mij is het ook mooi in de kleur die ik heb, en dan moet jij me helpen om van die strengen bolletjes te maken." En toen lachte hij een beetje, waarschijnlijk bij de gedachte dat er wol ging verdwijnen.

Verder toonde een van de Dutch Knitters me hoe ik met een cable cast on twee verschillende kleuren kan opzetten en een mooi boordje hebben. Ideaal voor the paper dolls die ik na de red cables ga opzetten. Plannen, ja het is me wat. Verder ontrafelde RedSamur voor mij het mysterie van twee sokken tegelijkertijd breien op rondbreinaalden, Breisterretje is een cardigan aan het breien, Ameria nog maar eens een cowl, maar hij zag er goed uit. En dan waren er nog een hoop mensen die ik vergeten ben of geen tijd had om iets tegen te zeggen, zoals Poezenmadam.