wanneer blèh efkes juij wordt

Leven aan 140 km/u , ik leen even Josies uitdrukking, maar zo voelde het ook. Een hoop dringende vragen over van alles en nog wat op het wer...

Leven aan 140 km/u, ik leen even Josies uitdrukking, maar zo voelde het ook. Een hoop dringende vragen over van alles en nog wat op het werk. Niet zo erg omdat ik dat ergens ook wel leuk vind, tot ik me ook in honderdeneen stukjes moet splitsen om van vergadering tot vergadering te lopen. Voeg daar nog de breiles aan toe, een bezoekje aan de bisbeurs, drie filmfestivalfilms op twee dagen en een concert en je weet zo, dat ik te weinig geslapen heb. Dat leek me dan ook de reden van mijn lichte hoofdpijn deze morgen, en toen ontplofte het, zo ergens op de middag: barstende hoofdpijn en misselijkheid. Geen verweer mogelijk, dus sleepte ik me naar mijn bed. Gelukkig kon een goede ziel de Gentblogt rondleiding overnemen. Toen ik vier uur later wakker werd, leek het weer wat beter, dan maar wat in de zetel voor tv zitten, mail efkes checken en waw, ik mag naar Londen, met Insiders. Als dat niet fantastisch is, mocht ik nog iemand mee nemen ook. Blijkt mijn lief er ook nog niet geraakt te zijn, raar maar waar. En na de rush, kwam de misselijkheid weer. Ik ga nog maar eens in mijn bed kruipen...

You Might Also Like

2 reacties

  1. Véél beterschap!! Dat je naar Londen mag is wel de max he :-)
    Bisbeurs, was dat helemaal vergeten, moet daar ook nog naartoe, zucht zucht zucht. Gelukkig vanmorgen al iets kunnen doen aan dat acuut slaapgebrek, jij ook?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb al serieus bijgeslapen, het blijft nog wat afwachten, het rommelt nog wat in mijn buik, ik kan dus best rustig blijven

    BeantwoordenVerwijderen