Elke werkdag komt de nieuwsbrief van Rosa mijn mailbox binnengewaaid. Vrouwennieuws uit alle hoeken van de wereld. Vermoedelijk één van de redenen waarom ik op het werk als feministe bekend sta. Soms is het ludiek, zoals dit artikel over een nieuw voorstel van de Britse vakbonden om hoge hakken voor vrouwen te vermijden, het is slecht voor de rug natuurlijk, maar het zou ook sexistisch zijn omdat vrouwen zo hun machtspositie willen benadrukken. Ik heb meteen de hoogte van mijn hakken gecontroleerd, en vandaag lijkt het nogal mee te vallen eigenlijk. Ik kies mijn schoenen vooral in functie van mijn plannen die dag en voor een vergadering durf ik al eens een hakje dragen, gewoon omdat ik me daar soms beter mee voel, maar zo kies ik even vaak voor een broek of net niet. Ni hommes, ni femmes, cyborgs klinkt ludiek maar is het allerminst, het gaat over één van de grote valkuilen in sociale wetenschappen, zaken interpreteren vanuit een eigen referentiekader. We kijken naar de middeleeuwen met de bril die we vandaag op hebben en we kijken naar dieren die in groep leven vanuit ons idee van gezinnen, mannen- en vrouwenrollen. Leuk om eens aan herinnerd te worden.