Ishbel, my love

For English, scroll down Het kan verkeren, zei Bredero en dit zat er zo'n beetje aan te komen: een liefdesverklaring voor Ishbel. Op de ...

For English, scroll down

Het kan verkeren, zei Bredero en dit zat er zo'n beetje aan te komen: een liefdesverklaring voor Ishbel. Op de groep in Ravelry had ik er mij al over verwonderd hoeveel mensen meer dan één Ishbel gebreid hebben, ondanks al hun klachten over het aantal steken dat niet klopt en het soms verschillende keren moeten uithalen. Vrijdag toen ik naar Brussel moest voor het werk leek het mij het meest logische breiwerk om mee te nemen. Simpelweg omdat het niet zo zwaar is. In heel mijn verlof heb ik er niet één keer naar gekeken. Na mijn vorige blogpost was ik het niet echt beu, ik had gewoon geen tijd. En al meteen bij de eerste rij greep het mij. Het voelt fantastisch. Ik vind het zelfs niet eens erg dat ik op de tijd tussen Gent en Brussel amper twee rijen brei. Zaterdag naar West-Vlaanderen was het al niet veel beter. Het tellen van de steken heb ik opgegeven, dat lijkt me beter voor mijn gemoedsrust. Ik concentreer me op het patroon en wanneer het in het midden of op het einde niet helemaal klopt dan vind ik daar wel een oplossing voor. Al bij al gebeurt dit zelden. ABAB is af, nu nog ACDE of 23 rijen. Aan het tempo waarmee ik deze lijk te breien komt dat neer op meer dan 10 uren. Wat zit ik dan hier te schrijven...



This was sure to happen: a love declaration for Ishbel. I was wondering in the Ravelry group why so many people knitted more thand one Ishbel why complaining about the stitches and tinking several times. Friday I had to commute again to work after holiday and Ishbel seems to be the most logical knitting. Simply because it is light. After my last blogpost I wasn't fed up with Ishbel, I just didn't have the time during my holiday. At the first row it kinda gripped me, it feels fantastic. In fact I didn't even mind I only did two rows during Ghent - Brussels. And when I went to my parents this weekend it wasn't better. I gave up on counting, much better for my peace of mind. I concentrate on the pattern, when somewhere in the middle or at the end it isn't quite right, I found a solution. Though this happens very rarely. I finished ABAB, still ACDE or 23 rows. At the speed I'm knitting, this must be over ten hours. Why am I writing...

You Might Also Like

0 reacties