Nee, eigenlijk niet, ik heb schrik in Gent tegenwoordig. Maar in Brussel, neeeeee. Dit weer vraagt gewoon om de fiets te nemen en van het noordstation naar mijn vergaderplaats in het centrum te fietsen. Gisteren nam ik hem om te lunchen (annex vergadering), de boulevard Albert II af langs het fietspad, haren in de wind, een mens is rap content. Vandaag was het plan iets groter, richting Keizerslaan. Bergop? Gah, dat ging ik vermijden door langs de Anspachlaan en dan ergens in te slaan aan de AB zo ergens en dan vast te stellen dat het ook bergop gaat, maar ik liet mij niet kennen. Die gele fietsen zijn goed, spijtig van het leeuwtje maar ook daar heb ik me al over gezet. Het is nu eenmaal het logo van mijn werkgever. Toen ik pas vertrokken was, nog ergens op de boulevard Albert II stond ik te genieten in het zonnetje voor het rode licht. De motorrijder naast mij riep een luide bonjour madame en ik zwaaide hem na. Bij de volgende lichten manoeuvreerde ik mijn gele ros naast hem in het vak voor fietsers en toen het licht op groen sprong was ik zelfs rapper weg. Uit de weg... Geen schrik, wel een serieuze kick!