Een heel weekend vechten tegen de koorts, hoesten en niezen en veel te weinig slapen. Vandaag is een ziektedagje geworden, volgens mij ben ik er morgen wel weer door maar zou het nu nog te weinig productief zijn om het als een werkdag te bestempelen, ook al is het een thuiswerkdag, er moet gewerkt worden natuurlijk.

Vrijdag zat ik nog levend en wel bij Assassins, een dolkomische voorstelling over moordpogingen op Amerikaanse presidenten. Buiten Oswald waren het mij allemaal nobele onbekenden, maar het werd gebracht met zoveel gevoel voor humor en details dat ik meteen iets bij geleerd heb. Op woensdag ben ik naar It's in the air gaan kijken, wat ik later omschreef als twee mensen op een trampoline een uur aan een stuk. Mijn lief kwam niet meer bij van het lachen: "Wanneer ga je nog eens toneel gaan zien, zo om te lachen?" Ik had zijn reactie wel verwacht en mijn omschrijving deed eigenlijk tekort aan de voorstelling.

En nu ga ik een tukje doen...