Keuzes

Via Lien kwam ik bij de vraag van Nike : zou je dezelfde studiekeuze maken als je opnieuw kon beginnen? Ik vond het wel de moeite om er een...

Via Lien kwam ik bij de vraag van Nike: zou je dezelfde studiekeuze maken als je opnieuw kon beginnen? Ik vond het wel de moeite om er een postje aan te wijden, ik ben alvast niet de enige.

Ik was de tweede van de klas in het lager. Nogal logisch dat ik Latijnse ging doen, daar werden geen vragen bij gesteld. De directeur had het zo gezegd en zo zou het gebeuren. Hij kwam elke maand trouwens de rapporten uitdelen, wat ik verschrikkelijk vond want elke keer waren het uiteindelijk dezelfde die naar voren werden geroepen, terwijl leerlingen die het minder goed deden maar wel eens extra goede punten hadden eigenlijk een beetje vergeten werden. De dorpsmentaliteit bleek een relatief harde dobber om mee te nemen naar de "grote school".

In de Latijnse zat ik in een klas vol dochters van dokters, de burgemeester, zelfstandigen,... Het leek me allemaal zoveel boeiender dan bediende (moeder) en programmeur (vader). Achteraf bekeken weet ik dat ik veel vrijheid gekregen heb om te mogen kiezen, mijn ma had in feite te weinig informatie om me te helpen en vertrouwde op het advies van leerkrachten en PMS. Mijn pa liet begaan. In het tweede ging ik voor Latijn-wiskunde. Wat dan in de tweede graad Wiskunde-Moderne talen werd omdat ik geen goesting meer had in Latijn. Alsof je enkel een droom kunt dromen... En in de derde graad werd het wetenschappen-wiskunde (6u) omdat Duits me te moeilijk leek. Nogal wat negatieve keuzes dus. Achteraf bekeken denk ik dat ik me toch beter aan de 8u gewaagd had omwille van de latere mogelijkheden. De wetenschappen vielen wat tegen, althans in het laatste jaar, ook al omdat de leerkracht me niet lag. Uiteindelijk werd het een beetje hakken over de sloot. Mijn talen zijn best ok, vooral dankzij mijn periode in een Brusselse instelling en voor Engels heb ik een aantal jaar avondlessen gevolgd.

Toen de keuze voor hogere studies moest genomen worden ben ik zwaar in de clinch met mijn moeder geweest. Ze vond een diploma secundair al schoon voor een meisje. Het mag dan ongelooflijk ouderwets klinken, ze was heel moeilijk te overtuigen. Zelf heeft ze haar middelbaar niet afgemaakt. Ik wou en ik zou pol&soc gaan doen, liefst in Brussel maar het werd Gent omdat dit me een haalbaardere strijd leek. Mijn voorkeur ging al van in het begin uit naar sociologie. Mijn ma is overtuigd geraakt, ondermeer dankzij haar broer die maatschappelijk assistent had gedaan en beweerde dat hij pol&soc zou doen moest hij herbeginnen. Mijn pa kwam aandraven met de schoolverlaters-enquête. Die was toen nog niet zo gesofisticeerd en pol&soccers waren nu niet meteen kampioenen om snel werk te vinden. Maar ook aan zijn kant is er een nonkel die maatschappelijk assistent is en eigenlijk pol&soc zou doen als hij zou mogen herbeginnen.

Al van de eerste weken in Gent was het duidelijk: sociologie. Net zoals bij Lien heeft professor Vincke een ongelooflijke indruk nagelaten in eerste kan. Toch had het niet zoveel gescheeld. Ik zat in het laatste jaar dat er nog mondeling moest gedaan worden: drie vragen die door de assistenten verbeterd werden en die waren veel strenger dan de prof werd beweerd en als je voldoende punten had mocht je mondeling doen. Ik was nogal zeker van mijn stuk toen ik indiende maar toen ik bij het binnengaan voor het mondeling mijn punten onder ogen kreeg zakte de moed me bijna in de schoenen. Gelukkig viel het mondeling veel beter mee en prijkte een 12 op mijn puntenlijstje. Ik heb me gelukkig ook niet van de wijs laten brengen door de verhalen over werkjes en papers en dat sociologen altijd in de les moeten zijn en veel werk hebben. Dat klopte wel, maar ik heb zeker nooit een fuif moeten laten liggen. Het was 's anderendaags alleen wat lastig om op tijd in het computerlokaal te zijn om mijn paper uit te typen, want een pc kreeg ik pas in mijn laatste jaar op kot.

You Might Also Like

0 reacties