Van trouwen

Sinds vorige vrijdag ben ik op twee trouwfeesten geweest en vandaag staat er nog één op het programma. Er wordt dus weer getrouwd in Vlaande...

Sinds vorige vrijdag ben ik op twee trouwfeesten geweest en vandaag staat er nog één op het programma. Er wordt dus weer getrouwd in Vlaanderen, voor zover mijn vrienden representatief zijn natuurlijk. Maar plots is er wel die vlaag, vijf trouwfeesten en allemaal op een zes weken tijd. En altijd komt dan de vraag: en wanneer jullie?

Wel nooit, echt niet. In een zatte bui heb ik het ooit wel eens gevraagd, maar ik heb wel meer foute dingen gedaan die avond. Nee, het hoeft niet. Vroeger spookten allerlei doemgedachten door mijn hoofd op trouwfeesten, echtscheidingspercentages en zo meer. Nee, ik was niet echt een fijne gast. Ondertussen heb ik me daar al over gezet, ik kan er zelfs van genieten als mensen gelukkig lijken te zijn. Ook al vraag ik me altijd een beetje af of die mensen daar zelf wel van genieten van zo'n dag. Ik krijg er in elk geval nog altijd de kriebels van als de bruid begint te klagen over het kapsel dat ze wou en dat het technisch niet mogelijk was, of constant de das van haar man juist legt of ....

De romantiek lijkt dan zo ver weg dat ik er een beetje moedeloos van wordt. Op één van de trouwfeesten hoorde ik het verhaal van een homokoppel, ze zijn sinds een klein halfjaar getrouwd en wonen sinds een maand of drie in Duitsland. Het was technisch niet mogelijk om in de computer van de burgerlijke stand in te geven dat een man met een man gehuwd is. Voor het burgerlijk recht hebben ze wel allerlei rechten, maar voor het fiscaal recht worden ze niet erkend wat een hoop extra belastingen oplevert. Iedereen aan tafel reageerde ontzet, "allez, al die extra kosten". Hij reageerde met: "los daarvan doet het ook zeer dat ze zeggen dat je niet getrouwd bent, je kiest ervoor en dan wil je ook zo door het leven gaan". En daar heeft deze cynicus niet van terug natuurlijk. En om helemaal in schoonheid te eindigen, klik hier. Ik kan het hier niet zetten, maar ik kon wel meezingen tijdens de openingsdans. Het gaat hen allen goed.

You Might Also Like

4 reacties

  1. Je hebt een punt... zo'n trouwfeest zou genieten moeten zijn voor dat koppel. In plaats van zich zorgen te maken over organisatorische details. Als ik ooit trouw (ik sluit het niet uit) dan moet het een zeer atypisch feest zijn, én dan moet het ons feest zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ben een echte romanticus, en alhoewel ik vroeger nooit veel over trouwen heb nagedacht, was het plots een evidentie toen ik mijn teerbeminde tegenkwam.
    Ik kan je in elk geval vertellen dat wij enorm genoten hebben van onze dag. Die dag staat in de top 5 schoonste dagen uit mijn leven tot nu toe. Zeker weten. Dat was echt onze dag; ik heb er nog steeds geen woorden voor ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoe bekend indochine is over de taalgrens, hoe onbekend bij ons. Leuke groep.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik ben 's morgens opgestaan en ik heb gezegd: "ik heb hier lang naar uitgezien, en ik ga er van genieten". En genoten dat ik heb. Ik had dan ook een prima organisator die de dag zelf alles voor me regelde (Ilse). Een geweldig leuke dag!

    BeantwoordenVerwijderen