Pukkelpop - editie 2008

Wel, mijn tweede keer Pukkelpop zal deze keer niet herinnerd worden als de editie die mijn cd-collectie fors deed uitbreiden en ook bij mijn...

Wel, mijn tweede keer Pukkelpop zal deze keer niet herinnerd worden als de editie die mijn cd-collectie fors deed uitbreiden en ook bij mijn wederhelft lijkt dit niet het geval. Een diepe zucht van opluchting, want het is nu al niet duidelijk hoe we die twee collecties ooit op een deftige manier samen kunnen krijgen.
Het is wel de editie dat ik dacht koud te gaan hebben en dus veiligheidshalve geen zonnecrème of topjes bij had. Gelukkig wel winterse truitjes met rolkraag en zonder mouwen, geen mooi kleurtje in mijn décolleté, des te meer op mijn armen. Het is ook de editie dat ik constant de woorden van mijn liefste herhaalde: "het is geen modeshow". Mannen, alsof de looks op een festival er niet toe doen. Mannen, dus...
Het is ook de editie waarop ik verrassend veel mensen met oordopjes zag en dan bedoel ik niet op de eerste tien rijen, maar halverwege de weide. Het stond eigenlijk nogal luid, dacht ik. Sowieso kan het toch niet de bedoeling zijn dat je naar een optreden gaat met oordopjes, kunnen de luidsprekers niet anders opgesteld worden ofzo?
En ook de editie waar ik met moeite - om niet te zeggen - niet voorbereid was en misschien heb ik zo wel veel gemist?

Een impressie, met een paar notes, een leuk idee van Mevrouw Polly dat ik graag eens leen.

"Kijk, ze heeft haar vest uitgedaan, veel valt daar toch niet aan te sabbelen." West-Vlaming over Roisin Murphy, een beetje de tegenvaller van het festival voor mij. Het lukte haar niet om mijn aandacht vast te houden. The Breeders vond ik absoluut niks, idem voor Soko die na het liedje over dik en zwanger zijn wat aan het improviseren sloeg waardoor ik het op een lopen zette. Achteraf lees ik dan dat ze niet eens haar hit gezongen heeft.

"If I choose to marry, I will keep my name" Lisa Simpson op een t-shirt in de categorie "misschien moet ik toch eens een t-shirt met tekst vinden" of "waarom kopen mensen zoiets". Ook in deze categorie "Punk Rocker by choice, single by nature". Al viel dat in het echte leven wel mee.

"We want you to clap, like with your hands. This songs needs a beat." Sigur Ros, waw, buiten categorie als je het mij vraagt. Het kleine stemmetje in me hoopt dat ze zich ook goed voelen in hun nieuwe looks en het niet zomaar een marketingmachine is die er achter zit. Ik kijk alvast uit naar hun optreden in november.

"What time is it? ... Time to pick wisely." Nina Nastasia, voor mij een ontdekking op het podium. Ik herinner me dat ik haar naam ooit in Duyster heb weten passeren, een mogelijke kandidaat voor cd-uitbreiding. Lykke Li vond ik ook wel goed, gezellig geschifte dame in gympakje en te veel bling bling, maar kan dat ooit te veel zijn? Ook The DO (maar met streepje door) vond ik wel wijs en COEM die bij ten huize No Butterfly dé ontdekking van Pukkelpop wordt genoemd, vermoedelijk redelijk laat? The Gutter Twins zijn er in geslaagd om me wakker te houden tot aan hun optreden, maar halverwege heb ik toch verstek moeten laten gaan, en dat had weinig met hen te maken, maar met gezondheidsperikelen. Ook Tim Van Haemel wou ik na de reclame van i. wel eens zien, desnoods in mijn eentje en ik heb het me niet echt beklaagd, maar echt 100% overtuigd ben ik ook niet.

Bij Bloc Party kwam het koe-gevoel heel sterk bovendrijven. Ze mogen dan al op mijn ipod staan, heel veel zet ik ze niet op. Het is alsof ze het recept hebben gevonden voor een goede song en dat blijven recycleren, een gevoel dat ik ook heb bij (begin maar al boe te roepen naar mij) the Kooks, Arcade Fire, the Libertines, Kaiser Chifes,... En plotseling viel me op dat ze na twee zinnen die al herhalen. Ook Thindersticks kon me niet echt boeien, al weet ik niet of ik dat ga durven toegeven in een bepaald gezelschap na de tirade die ik kreeg over het Radiohead-veto in ons huis/auto.

En van al de groepen waar we zijn blijven staan om plots te ontdekken dat we daar wel iets van kenden, zoiets dat we wel eens op de radio horen passeren, denk ik dat Get cape. Wear cape. Fly. alleen al voor zijn originele artiestennaam nog even zal blijven plakken. Een jong, energiek ventje en zo komen we bij de bedenking, hoe erg is het als de artiesten jonger zijn dan je zelf bent? Zou een mens dan niet beter thuis blijven?

You Might Also Like

4 reacties

  1. Ja, ik ben ook een stuk ouder dan de meeste artiesten op PP,
    maar dat weerhoudt me niet om te gaan en te genieten... als het geluid het toelaat.
    De eerste twee dagen was het vooral lawaai op Main Stage en Marquee.
    Een reden voor mij om daar weg te blijven, ziekelijk gewoon die overstuurde bassen.
    De jeugd mag dan al doof zijn , ik (met behulp van oordopjes) gelukkig tot nu toe niet.
    En 't kan blijkbaar ook anders, de derde dag was 't geluid dan weer heel goed.
    Een fantastische Sigur Ros en Elbow !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoeveel dagen zijn jullie geweest? Wij alle drie, een ware uitputtingsslag, maar wel absoluut de max...
    Roisin Murphy vond ik wel overtuigend, we waren er vooral voor The Killers, maar Murphy deed het uur wachten aangenaam snel voorbij gaan vond ik. En het is nog grappig om naar te kijken ook. The Killers dan, een beetje dé reden om te gaan dit jaar, voldeden maar voor 80% aan mijn vrij hooggespannen verwachtingen.
    The Breeders vond ik wel tof; mijn wederhelft is een grote fan, lol. Ze begonnen straf, in het midden vond ik het een beetje saai, maar toen ze met Canonball en Divine Hammer (of hoe dat ook moge heten) kwamen, voelde ik me weer helemaal 16 en vol energie :-) Daarvoor alleen al was het de moeite.
    The Gutter Twins waren voor mij (en naar ik hoor ook voor veel anderen) hét optreden van Pukkelpop dit jaar. Bepaald moment had ik er gewoon kippenvel én tranen van in mijn ogen. Zo schoon. Greg Dulli is al 10 jaar god en dat zal niet gauw veranderen...
    Het zal je misschien plezier doen dat mijn nr 2 Sigur Rós waren. Ben absoluut bekeerd, als ik ergens spijt van heb, is dat ik ze niet 5 jaar eerder heb ontdekt, hoe is dat mogelijk... Stonden op de 15e rij, en was echt genieten van begin tot eind. Ben aan't twijfelen om toch nog kaartjes te kopen voor Vorst, als er nog zijn, lol...
    Bloc Party vond ik een beetje saai, Tim Vanhamel en MGMT enkel van buiten de Marquee gehoord en in beide gevallen gaan lopen wegens echt slecht. Stereophonics en Manics van ver gehoord en best wel ok gevonden, mijn voeten van mijn lijf gedanst bij Arsenal en nu vooral heel, héél moe...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Misschien zaten jullie in het andere vak? Wij zaten in het linkervak (vanuit het publiek gezien dus), tegen de middenscheiding aan, ergens op de tiende, vijftiende rij vooraan, en wij hebben daar het ganse uur voor het optreden op de grond gezeten, toen was er daar nog bijna geen kat. Spijtig dat we elkaar mislopen zijn daar ;-)
    Ze hebben zo een aantal keer een tiener met een bordje laten zien, zo een gastje met een wreed dik hoofd, op de grote schermen...? Wel, wij stonden daar vlak achter :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. een uur op de grond gaan zitten? Que? Ik heb constant van hier naar daar gecrosst. Weinig boeiends op het hoofdpodium, des te straffere dingen in The Shelter (Amen Ra, Neurosis), de Chateau (Dan Le Sac & Scroobius Pip, Benga) en de Club (Yeasayer, Black Mountain). Ben wel maar 2 dagen geweest, dus iets minder uitputtingsslag voor mij.

    BeantwoordenVerwijderen